Ποιος τελικά πληρώνει τις κρίσεις;

του Κώστα Διαμαντόπουλου

Διαβάζω το τελευταίο διάστημα αναλύσεις του τύπου « οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο » και « να μην πληρώσει η μεσαία τάξη τη νύφη της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης ».

Ποια είναι όμως η μεσαία τάξη και ποιοι πραγματικά σηκώνουν στην πλάτη τους το βάρος των κρίσεων;

Το Σεπτέμβριο του 2021 ο Τάσος Γιαννίτσης περιέγραψε αναλυτικά σε κείμενό του στην « Καθημερινή » τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα εισοδήματα (χαμηλά, μεσαία και ανώτερα). Την περίοδο 2008-2018 τα χαμηλά εισοδήματα συμπιέστηκαν 23%, τα μεσαία 11% και τα υψηλά 6,6%.

Την ίδια περίοδο τα χαμηλά εισοδήματα είδαν τη συμμετοχή τους στα συνολικά έσοδα του φόρου εισοδήματος να αυξάνεται κατά 152%, τα μεσαία κατά 5,3% ενώ στα ανώτερα η συμμετοχή μειώθηκε κατά 7,4%. Ο περισσότερο χαμένος δηλαδή ήταν τα χαμηλά εισοδήματα το οποία αποτελούν το 60% του συνόλου των εισοδημάτων.

Τώρα θα μου πείτε ότι η μεσαία τάξη, ο ταξικός προσδιορισμός ευρύτερα, δεν οριοθετείται μόνο με όρους οικονομικούς. Αλήθεια είναι αυτό, μόνο που σε περιόδους κρίσης το οικονομικό στοιχείο κυριαρχεί στις επιλογές και τη συμπεριφορά.

Με απλά λόγια, για να μην κουράζουμε, οι κρίσεις πλήττουν κυρίως τα φτωχότερα και πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού διευρύνοντας τις ανισότητες.

Όσο για την ευημερία της μεσαία τάξης με ή χωρίς εισαγωγικά, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την ευημερία των χαμηλών εισοδημάτων.

Ο Κώστας Διαμαντόπουλος είναι Οδοντίατρος, MSc, πρώην Διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας