Τρία Νοσοκομεία-Φαντάσματα στην Ηλεία: Ώρα να Τελειώσει η Κοροϊδία

Φτάνει Πια: Νοσοκομεία για Γιατρούς και Ασθενείς, Όχι για Πολιτικά Παραμάγαζα

Στην Ηλεία, εδώ και χρόνια, συντηρούμε τρία νοσοκομεία – Πύργου, Αμαλιάδας και Κρέστενας – που υπολειτουργούν. Δεν υπολειτουργούν επειδή «δεν υπάρχουν γιατροί». Υπολειτουργούν γιατί η πολιτεία επιμένει να μοιράζει διοικητικές καρέκλες, μισθούς και τίτλους, αντί να εξασφαλίζει ουσιαστική φροντίδα υγείας για τους πολίτες.

Μια τριχοτόμηση που δεν εξυπηρετεί κανέναν, παρά μόνο όσους χρησιμοποιούν το σύστημα υγείας ως πεδίο προσωπικής προβολής και μικροπολιτικών συναλλαγών. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: ο νομός δεν μπορεί να συντηρεί τρία νοσοκομεία-φαντάσματα. Χρειάζεται ένα, δυνατό, πλήρες, στελεχωμένο και αξιόπιστο νοσοκομείο.

Ένα νοσοκομείο που θα παρέχει όλες τις βασικές ειδικότητες, μόνιμο προσωπικό, επαρκή νοσηλευτική κάλυψη και διοίκηση που να προέρχεται αποκλειστικά από τον χώρο της υγείας. Όχι από κομματικά γραφεία. Όχι από σχέσεις και γνωριμίες. Όχι από ανθρώπους που βλέπουν το νοσοκομείο ως σκαλοπάτι για τις επόμενες εκλογές.
Το μόνο νοσοκομείο στην Ηλεία που έχει τις αντικειμενικές προϋποθέσεις να λειτουργήσει ως κεντρικό είναι αυτό του Πύργου.

Τα νοσοκομεία Αμαλιάδας και Κρέστενας πρέπει να μετασχηματιστούν σε σύγχρονες, χρήσιμες δομές: κέντρα αποκατάστασης, ισχυρές δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας, μονάδες ημερήσιας νοσηλείας – με διοικήσεις που έχουν σχέση με το αντικείμενο και όχι με όσους φροντίζουν «παραμάγαζα» για δημοτικούς και βουλευτικούς υποψηφίους. Αν το Υπουργείο Υγείας θέλει πραγματικά να κάνει μεταρρύθμιση, τότε πρέπει να τολμήσει να συγκρουστεί με το τοπικό πολιτικό κόστος. Γιατί με την υγεία δεν παίζει κανείς. Όταν η πολιτική υπερισχύει της ιατρικής, οι μόνοι που πληρώνουν είναι οι ασθενείς.

Και κάτι ακόμη, εξίσου σημαντικό:

Όταν γίνονται καταγγελίες για γιατρούς, δεν μπορεί να γίνεται ΕΔΕ μόνο για τους ίδιους. Πρέπει να διερευνώνται και οι ευθύνες των διοικητών. Δεν γίνεται οι πάντες να γνωρίζουν τι συμβαίνει μέσα σε ένα νοσοκομείο και μόνο η διοίκηση να «μην έχει ιδέα». Δεν γίνεται να κλείνουν τα μάτια, να κάνουν πως δεν βλέπουν και μετά να παριστάνουν τους ανήξερους.

Οι διοικητές φέρουν ευθύνη. Και η ευθύνη δεν είναι μόνο να υπογράφουν. Είναι να εποπτεύουν, να παρεμβαίνουν και να διασφαλίζουν τη λειτουργία του νοσοκομείου. Η Ηλεία έχει κουραστεί από μισές λύσεις, προσωρινά μπαλώματα και παιχνίδια ισορροπιών. Χρειαζόμαστε ένα νοσοκομείο που θα στέκεται στα πόδια του.

Χρειαζόμαστε γιατρούς, νοσηλευτές, δομές και διοίκηση που να υπηρετούν την υγεία — όχι την πολιτική. Και χρειαζόμαστε ένα Υπουργείο που να μην φοβάται να συγκρουστεί με όσους εδώ και χρόνια εμποδίζουν πραγματικές λύσεις.