Η υπόθεση της λίμνης Πηνειού δεν είναι πια τοπική. Είναι εθνικό ζήτημα.
Και αν η πολιτεία συνεχίσει να σιωπά, η σιωπή αυτή θα καταγραφεί στην ιστορία όχι ως αδυναμία, αλλά ως ένοχη αποδοχή.
Ήδη πανελλαδικές δημοσιογραφικές ιστοσελίδες και σύλλογοι, μιλούν για τις αντιδράσεις στην Πηνεία
Πανελλαδική διάσταση παίρνει το ζήτημα της ενδεχόμενης εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στη λίμνη Πηνειού, με τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων της Πηνείας να ξεπερνούν πλέον τα στενά όρια της Ηλείας.
Το θέμα δεν αφορά μόνο μια τοπική κοινωνία που αγωνίζεται να υπερασπιστεί τον φυσικό της πλούτο, αλλά αγγίζει τον πυρήνα μιας εθνικής συζήτησης για το πώς αντιλαμβανόμαστε την «πράσινη ανάπτυξη» και ποιο είναι το πραγματικό κόστος της.
Η λίμνη Πηνειού, το μεγαλύτερο υδάτινο οικοσύστημα της Δυτικής Ελλάδας, αποτελεί κομβικό σημείο όχι μόνο για την άρδευση και την αγροτική παραγωγή, αλλά και για την οικολογική ισορροπία μιας ολόκληρης περιοχής.
Αν η εγκατάσταση προχωρήσει, θα δημιουργηθεί προηγούμενο με πανελλαδικές συνέπειες: κάθε φυσικός πόρος, κάθε λίμνη, κάθε ποτάμι μπορεί να μετατραπεί σε πεδίο επενδυτικών πειραματισμών, χωρίς σεβασμό στις τοπικές κοινωνίες και στο περιβάλλον.
Οι αντιδράσεις από την Πηνεία βρίσκουν ήδη απήχηση σε άλλες περιοχές της χώρας, όπου οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν αντίστοιχες πιέσεις: από τα νησιά που ασφυκτιούν από ανεμογεννήτριες μέχρι τις αγροτικές γαίες που θυσιάζονται σε απέραντα φωτοβολταϊκά πάρκα.
Η υπόθεση της Πηνείας λειτουργεί ως καμπανάκι για ολόκληρη την Ελλάδα, γιατί αποκαλύπτει ένα επικίνδυνο μοντέλο ανάπτυξης που βάζει το κέρδος πάνω από τη φύση και τον άνθρωπο.
Κι ενώ οι φωνές διαμαρτυρίας πολλαπλασιάζονται και παίρνουν εθνικό χαρακτήρα, οι αρμόδιοι παραμένουν σιωπηλοί. Η σιωπή τους, όμως, δεν περνά απαρατήρητη. Αντίθετα, ενισχύει την υποψία ότι το μέλλον των φυσικών μας θησαυρών καθορίζεται ερήμην της κοινωνίας, πίσω από κλειστές πόρτες και με συμφωνίες που δεν αντέχουν στο φως της δημοσιότητας.
Βουλευτές, δήμαρχοι, θεσμικοί παράγοντες επιλέγουν την αφωνία. Μια αφωνία που δεν εκλαμβάνεται ως ουδετερότητα, αλλά ως συνενοχή.
Γιατί όταν μια κοινωνία ξεσηκώνεται και οι εκπρόσωποί της δεν τολμούν να πάρουν θέση, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό ή ενεργειακό· είναι βαθιά πολιτικό.
Το ζήτημα της λίμνης Πηνειού δεν είναι πια τοπικό. Είναι εθνικό. Και όσο η πολιτεία κωφεύει, τόσο η υπόθεση θα εξελίσσεται σε μείζον σκάνδαλο που θα στιγματίσει όχι μόνο την Ηλεία, αλλά την ίδια τη χώρα.