Oύτε πουριτανός είμαι, ούτε ομοφοβικός είμαι και ούτε ρατσιστής. Και φυσικά αποδέχομαι την όποια ιδιαιτερότητα έχει ο καθένας και η κάθε μία και οπωσδήποτε τη σέβομαι.
Αναγκαία η διευκρίνηση, για τα όσα γράφω στη συνέχεια.
Περιστασιακά παρακολουθώ μια σειρά στην ελληνική τηλεόραση με τον τίτλο 9-1-1, η οποία παρουσιάζει μια ομάδα αστυνομικών, μια ομάδα πυροσβεστών και μία ομάδα των πρώτων βοηθειών σε διάφορα πράγματα που τους συμβαίνουν κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο για αρκετούς από τους πρωταγωνιστές.
Προχθές, λοιπόν, παρακολουθώντας τη συγκεκριμένη σειρά, μέχρι να αρχίσει μια ταινία σε άλλο σταθμό [ανέφερα ότι περιστασιακά βλέπω αυτή τη σειρά] έμεινα έκπληκτος για όσα παρουσίαζε και που πολύ “έξυπνα” περνάει και αυτή [η σειρά] κάποια πρότυπα.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Πρώτα πρώτα, να γράψω ότι η σειρά απευθύνεται σε άτομα ηλικίας από… 12 ετών!
Η γυναίκα αστυνομικός, μαύρη, είναι παντρεμένη ή απλώς συζεί [δεν το έχω ακόμα καταλάβει] με τον αρχηγό της πυροσβεστικής, που είναι λευκός. Αυτό είναι ωραίο, γιατί οι άνθρωποι δεν πρέπει να χωρίζονται με βάση το χρώμα του δέρματός τους.
Όμως, η ίδια αστυνομικός ήταν επί 17 χρόνια παντρεμένη με αρχιτέκτονα [αν δεν κάνω λάθος το επάγγελμα] όπου απόκτησαν δύο παιδιά. Ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, που επίσης παίζουν στη σειρά. Ο πρώην άντρας της, κατάλαβε ότι είναι ερωτευμένος με.. άντρα, και μάλιστα στο προχθεσινό επεισόδιο ετοιμάστηκε να του κάνει… πρόταση γάμου, αφού είχε πάρει την.. έγκριση των παιδιών του κι αφού η πρώην γυναίκα του τον… βοήθησε να κάνει όσο καλύτερα την πρόταση αυτή.
Δηλαδή, τα παιδιά θα έχουν … τρεις πατεράδες. Τον κανονικό πατέρα, τον σύντροφό του αλλά και τον σύντροφο της μάνας τους!
Πάμε παρακάτω…
Μία γυναίκα των πρώτων βοηθειών είναι ερωτευμένη με άλλη γυναίκα, με την οποία συζούν και στη σειρά παρουσιάζεται, σχεδόν σε κάθε επεισόδιο που έχω δει, η σχέση που έχουν μεταξύ τους, με όλα τα προβλήματα που παρουσιάζει αυτή η σχέση και πως… καταφέρνουν να τα ξεπεράσουν!
Δεν θα επεκταθώ και σε άλλα που μου έχουν κάνει εντύπωση, αλλά τα παραπάνω ναι, μου έκαναν άσχημη εντύπωση. Κυρίως γιατί τη σειρά επιτρέπεται να την παρακολουθούν παιδιά από 12 ετών και αναρωτιέμαι τι πρότυπα γονέων – και όχι μόνο – τους δίνουμε;
Δηλαδή, όλα αυτά είναι φυσιολογικά και τείνουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι φυσιολογική η ζωή ενός άντρα με μια γυναίκα και τα παιδιά τους;
Θα πει κάποιος, μα, αυτά συμβαίνουν και δεν το αρνούμαι. Αλλά αυτά είναι τα πρότυπα που θέλουμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά; Την φυσιολογική ζωή με δύο μανάδες ή δύο πατεράδες;
Μη πάμε και πολύ μακριά. Ας θυμηθούμε ποιος [ή ποια;] ήταν νικητής στην Eurovision, ο οποίος [ή η οποία] δεν ξέρει, λέει, τι φύλο είναι. Και σκεφτείτε, πόσα παιδιά έβλεπαν αυτόν τον τραγελαφικό διαγωνισμό, πόσες φορές θα διαβάσουν για τον συγκεκριμένο [ή την συγκεκριμένη] που δεν ξέρει, λέει, που ανήκει.
Ίσως κάποιοι με χαρακτηρίσετε “καθυστερημένο”. Ίσως να είμαι, που δεν μπορώ να δεχτώ ότι τα πρότυπα που προσπαθούν να “καλλιεργήσουν” για τα νέα παιδιά είναι αυτά.
Πάντως, αν παντρευόμουν, δεν θα ήθελα να φέρω στο κόσμο σήμερα ένα παιδί που θα γαλουχηθεί με τέτοια πρότυπα!