Μολονότι είχα στο μυαλό μου κάποια άλλα πράγματα να πω, ευρισκόμενος σήμερα εδώ, αποφάσισα να μιλήσω λίγο διαφορετικά. Δε θα σας μιλήσω για το τι είναι, και τι πραγματικά σημαίνει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου για την περιοχή μας, για την Ηλεία. Θεωρώ ότι αυτό, μετά από 25 χρόνια, το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά – θα πρέπει να το γνωρίζουμε. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε το Φεστιβάλ στην περιοχή μας, που έχουμε ανθρώπους σαν τον Δημήτρη Σπύρου, τον Χρήστο Κωνσταντόπουλο, τον Νίκο Θεοδοσίου, τον Παντελή Παντελόγλου, όλους του συντελεστές του Φεστιβάλ, μηδενός εξαιρουμένου. Αυτό που έχουν επιτελέσει όλα αυτά τα χρόνια, δεν το χωράει ο νους μας.
Θέλω να μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή αναδρομή. Ευρισκόμενος σήμερα στο Θέατρο «Απόλλων», το μυαλό μου γύρισε πίσω στην Τελετή Έναρξης του Φεστιβάλ το 2019, όντας τότε μόλις λίγους μήνες Αντιπεριφερειάρχης Ηλείας και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής. Τότε στον χαιρετισμό μου είχα αναφερθεί στο θέμα του ΑΣΟ. Πιστεύω ότι, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι από εσάς, μπορεί και να μη με πίστεψαν καθόλου. Μπορεί να σκεφτήκατε – και δικαιολογημένα – άλλος ένας που θα μας μιλήσει για τον ΑΣΟ, για το σπίτι του Φεστιβάλ, και τίποτα παραπάνω.
Τέσσερα χρόνια μετά, αυτό που ειπώθηκε, δεν είναι μια ιδέα, μια ευχή, ένα όραμα. Είναι πια μια πραγματικότητα και το έργο αυτό έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης. Πριν ένα χρόνο, στη διάρκεια του 25 ου Φεστιβάλ, παρουσιάσαμε την Αρχιτεκτονική Μελέτη και το πλήρες κτιριολογικό πρόγραμμα, το οποίο συντάχθηκε με βάση τις ανάγκες του Φεστιβάλ. Αυτό προέκυψε μέσα από στενή συνεργασία της ΠΔΕ με το Φεστιβάλ, γιατί μέλημά μας δεν είναι να προχωρήσουμε απλά στην ανάπλαση του ΑΣΟ, αλλά να δημιουργήσουμε ένα κτίριο που θα είναι πλήρως λειτουργικό και θα καλύπτει τις ανάγκες και απαιτήσεις του Φεστιβάλ.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, έχουμε λάβει όλες τις απαιτούμενες εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις (πιστέψτε με η διαδικασία δεν ήταν καθόλου εύκολη, απεναντίας) έχει ολοκληρωθεί η Μελέτη εφαρμογής, έχουν συνταχθεί τα Τεύχη Δημοπράτησης και πλέον είμαστε ένα βήμα πριν τη δημοπράτηση. Αυτή θα γίνει με την οριστικοποίηση του χρηματοδοτικού εργαλείου που θα ενταχθεί το έργο, στους πρώτους 3-4 μήνες του 2024.
Κλείνοντας και με αφορμή μια αναφορά του Δημήτρη Σπύρου, θέλω να πω το εξής. Φέτος αλλάζουμε σελίδα καθώς ξεκινά η δεύτερη 25ετια του Φεστιβάλ, το οποίο έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Στην περίπτωσή του όμως, δεν ισχύει το Καβαφικό «Εδώ που έφτασες, δεν είναι λίγο». Αντίθετα ταιριάζει απόλυτα η φράση του Νίκου Καζαντζάκη «Φτάσε όπου δεν μπορείς»!
Καλή επιτυχία στις εργασίες του Φεστιβάλ και καλές προβολές!