Ο δρόμος [θα] έχει την δική του ιστορία

του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

π. Προέδρου Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας

Άλλο ένα ασθενοφόρο στον δρόμο για την Πάτρα με τα φώτα να αναβοσβήνουν.
Κάποιος συμπολίτης μας τρέχει να προλάβει να ζήσει ….
Το σύστημα Υγείας στην Ηλεία, μη τα ξαναλέμε. δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο….

Πάλι καλά που βρέθηκε ασθενοφόρο.
Τέτοιες στιγμές ο χρόνος κυλάει βασανιστικά.
Και μπροστά ένας δρόμος δύσκολος μετ εμποδίων αλλά πάνω από όλα ασφαλής.
Έτσι μας είπε υπερήφανος ο κος Φαρμάκης όταν έκανε την εθιμοτυπική του επίσκεψη στην Ηλεία να επιθεωρήσει τα έργα και να φωτογραφηθεί. Ήταν τότε που τόνισε με έμφαση ότι πάνω από όλα η προτεραιότητα του είναι η ανθρώπινη ζωή.

Αλήθεια αν το ασθενοφόρο πάει 20 λεπτά (μπορεί και παραπάνω) αργότερα στο Νοσοκομείο της Πάτρας και ο συμπολίτης μας δεν τα
καταφέρει αυτό που θα το μετρήσει ο κος Φαρμάκης??
Αυτή η ζωή είναι στις προτεραιότητες του???
Ο συμπολίτης μας αυτός θα είναι θύμα της κακής του μοίρας ή των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών του ιδίου και των «άξιων» συνεργατών του ????

Ερωτήματα ρητορικά.

Και βέβαια μερικά ερωτήματα καταντούν να είναι ρητορικά απλά και μόνο επειδή οι αρμόδιοι συστηματικά απαξιούν να απαντούν.

ΥΓ Και μιας και το έφερε η κουβέντα.
Τι θα έλεγε ο κος Φαρμάκης αν τον καλούσαμε να έλθει ένα βράδυ στον Πύργο οδηγώντας από αυτόν τον δρόμο???

Να τον κεράσουμε πρώτα ένα ποτό έτσι για να συνέλθει από την δοκιμασία και μετά να μας πει τις εντυπώσεις του.
Ίσως μετά από αυτό να δει με άλλο μάτι τις προτεραιότητες που λέει ότι έχει βάλει.

Ίσως….