Προσωπικός γιατρός: Απόψε αυτοσχεδιάζουμε…

του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

π. Προέδρου Συλλόγου Φαρμακοποιών Ηλείας

Παλιά τον λέγαμε οικογενειακό γιατρό αλλά όπως συμβαίνει πάντα κάθε Κυβέρνηση προσπαθεί με κάποιες επικοινωνιακές πινελιές να δείξει ότι κάνει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό….

Και επειδή η παρούσα Κυβέρνηση ήταν τόσο σίγουρη για την οργανωτική πληρότητα του προγράμματος που εξήγγειλε πρόλαβε να μας
πει ότι θα επιβληθούν ποινές σε όποιον «ιδιότροπο» δεν δεχτεί να έχει έναν προσωπικό γιατρό σε πρώτη ζήτηση.

Τώρα όμως νωρίς νωρίς είδε ότι κάτι δεν πάει καλά και τρέχει κακήν κακώς να μαζέψει τα αμάζευτα.
Βλέπεις οι γιατροί δεν έτρεξαν ενθουσιασμένοι να ενταθούν στο σύστημα οπότε κάτι πρέπει να γίνει μπας και σωθούν τα όποια
προσχήματα μέχρι τις εκλογές και μετά βλέπουμε. Παλιά μας τέχνη κόσκινο που λέει ο λαός μας. Είπε λοιπόν το Υπουργείο να βάλει μέσα και κάποιες νέες ειδικότητες μπας και αυξηθεί ο αριθμός των διαθέσιμων γιατρών.

Η ιδέα μεγαλοφυής.

Ο Υπουργός σαν δικηγόρος εννοείται ότι κατέχει το θέμα σε βάθος. Σκέφτηκε λοιπόν ότι κάποιοι γιατροί πριν την ειδικότητα είχαν κάνει
αρχικά και παθολογία οπότε μπορούν τώρα να τους πούμε παθολόγους για την ανάγκη του συστήματος. Είναι να απορείς πως δεν το είχαν σκεφτεί πριν. Αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ. Από όλα αυτά τεκμαίρεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι έχουμε μια Κυβέρνηση που αν μη τι άλλο έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα. Δεν αυτοσχεδιάζει όπως κάποιοι κακώς κάκιστα την κατηγορούν.

Πάντως είναι τόσο σίγουρος ο Υπουργός για την επιτυχία του προγράμματος μετά τις τελευταίες παρεμβάσεις που μετέθεσε χρονικά
την επιβολή των προστίμων και βλέπουμε. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αν μη τι άλλο θα έχει πολύ πλάκα να επιβάλει η Κυβέρνηση πρόστιμα στον πολίτη που δεν βρήκε διαθέσιμο γιατρό να γραφτεί.

Όλα αυτά βέβαια από την στιγμή που μερικά στατιστικά για το σύστημα υγείας της χώρας είναι τουλάχιστον τρομακτικά.

 Διατηρούμε επάξια την πρωτιά στους θανάτους από covid αλλά η Κυβέρνηση κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και θεωρεί επιτυχημένη
την διαχείριση που έκανε

 Έχουμε κάπου 30% λιγότερους διαγνωσμένους καρκίνους.

Όχι βέβαια ότι έπεσε η νοσηρότητα απλά δεν έγινε διάγνωση στα χρόνια της πανδημίας και όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει
πρακτικά αυτό για τους συμπολίτες μας που δεν έχουν διαγνωστεί…..

 Η λίστα των χειρουργείων στο Νοσοκομείο παίδων, και όχι μόνο, μεγαλώνει λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων και η διαφωνία
είναι πόσοι ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ και πόσοι επί ΝΔ. Είναι ενδιαφέρουσα και λίαν καθησυχαστική η άποψη του Υπουργού ότι πολλά παιδιά χειρουργήθηκαν σε ιδιωτικές κλινικές χωρίς να πληρώσουν κάτι….

Πιστεύει φαίνεται ότι τα λεφτά που πήραν οι ιδιωτικές κλινικές καλύπτοντας τα κενά του Δημοσίου συστήματος τα πλήρωσαν
εξωγήινοι οπότε κανένα πρόβλημα. Όλα καλά και όλα ωραία. Εν τούτοις ακόμη και τώρα κάποιοι τρέφουν αυταπάτες για τον στόχο
των μνημονιακών κυβερνήσεων στο θέμα της Υγείας. Ακόμη και τώρα «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδω» συνεχίζεται η πλειοδοσία υποσχέσεων μεταξύ των κομμάτων που Κυβέρνησαν την τελευταία μνημονιακή δεκαετία σίγουροι όντες ότι
απευθύνονται σε χρυσόψαρα.

Την στιγμή που το Δημόσιο σύστημα υγείας προσπαθεί με τα μπαλώματα των προσωρινών μεταθέσεων να κρατήσει υποτυπωδώς σε λειτουργία κάποιες κλινικές απλά και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους στον ιδιωτικό τομέα fund του εξωτερικού διαφημίζουν την ανάπτυξη νέων «χλιδάτων» μονάδων. Και είμαστε ακόμη στην αρχή…..

Η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα πάντα πηγαίνει παράλληλα με την αποδόμηση του Δημοσίου Συστήματος.
Η στόχευση των Κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα ετών είναι προφανής.
Το ασφαλιστικό σύστημα σώθηκε όπως σώθηκε αλλά σιγά σιγά οι πολίτες θα δουν ότι ο συνδυασμός του με το σύστημα υγείας πλέον δεν θα τους καλύπτει. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές περιμένουν να καλύψουν το κενό και να συμπληρώσουν την εικόνα.

Κάποιοι μιλούν για το ασφαλιστικό σύστημα με τρεις πυλώνες Πολύ γρήγορα θα καταλάβουμε ότι θα έχει μόνο δυο. Το κράτος θα έχει συμβολική παρουσία. Τι θα μείνει ? Οι εισφορές του εργαζομένου και η ασφάλεια στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι σιγά σιγά θα γίνουμε και εμείς «κανονικό» ανεπτυγμένο Κράτος.

Αλλά εδώ κολλάει το επιφώνημα του γνωστού ανέκδοτου.
«Που πας ρε Καραμήτρο…….»