Ηλιδα: Δεν αξίζει στους δημότες αυτή η συμπεριφορά!

του Γιώργου Φάκου

 

 

Εχοντας ταξιδέψει σχεδόν σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό κι έχοντας μείνει σε κάποια μέρη για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα, πάντα είχα στο μυαλό μου την επιστροφή στα πάτρια εδάφη, διότι όπως λέει μια αραβική παροιμία “ο τόπος σου είναι γλυκός κι ας είναι θάνατος”.

 

Αλλά σε ποιον τόπο επέστρεφα; Σε αυτόν που τουλάχιστον τα τελευταία 10-15 χρόνια βιώνει μια άνευ προηγουμένου υποβάθμιση. Αυτός ο πανέμορφος τόπος, η Αμαλιάδα, με τα μνημεία, με τις υπέροχες ακρογιαλιές, με τους καλούς ανθρώπους, αυτός ο ιστορικός δήμος Ηλιδας που από τα σπλάχνα της βγήκαν φιλόσοφοι, ποιητές, ζωγράφοι, συγγραφείς, οδεύει στον πάτο.

 

 

Προσέξτε, δεν γράφω ότι έφτασε στον πάτο αλλά οδεύει προς αυτόν επειδή όταν φτάνεις στον πάτο μία επιλογή έχεις: Να ανέβεις προς τα πάνω.

Αλλά ο δήμος Ηλιδας, με την παρούσα δημοτική αρχή όσο και με την προηγούμενη, είναι σαν μια πέτρα που πετάς από ψηλά. Η πέτρα όσο και αν το θέλει ούτε να σταματήσει την κάθοδό της μπορεί ούτε να επιστρέψει πίσω.

 

 

Θα αναρωτηθεί κάποιος ότι πολύ απαισιόδοξα περιγράφω την κατάσταση. Θα του απαντήσω να κάνει μια βόλτα στη πόλη, μια βόλτα σε όλο τον δήμο για να διαπιστώσει την τραγική του κατάσταση. Δρόμοι κατεστραμμένοι, έργα πολυδιαφημιζόμενα σαν τον ποδηλατόδρομο κατεστραμμένα και παντού μπετόν, μπετόν, μπετόν! Ευτυχώς που έγινε και η ανθοκομική έκθεση και είδαμε λίγο χρώμα εμείς που ζούμε σε αυτή τη μουντή και άχαρη πόλη.

 

 

Και πας λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στον Πύργο και βλέπεις δέντρα, λουλούδια και μια αισιοδοξία να κατακλύζει τον επισκέπτη. Που; Στον Πύργο… ίσως μία από τις χειρότερες πόλεις λόγω της άναρχης δόμησής της μετά τους καταστροφικούς σεισμούς. Ομως εκεί, η δημοτική αρχή του Τάκη Αντωνακόπουλου κάνει πράγματα για να κρατήσει τον κόσμο και να φέρει επισκέπτες – απλά πράγματα γιατί ενδιαφέρεται.
Πας στα Λεχαινά ή στην Βάρδα και βλέπεις τις θεαματικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων. Γιατί εκεί ενδιαφέρεται ο Γιάννης Λέντζας.

 

Δεν έχουμε στον δήμο Ηλιδας μόνο μία αδιάφορη αρχή με τον δήμαρχο να αμοίβεται μηνιαίως με 3.420 ευρώ και τους αντιδημάρχους με 1.700 ευρώ έκαστος τον μήνα, μα τους διακατέχει και η υποκρισία. Για παράδειγμα, πριν λίγο καιρό έγιναν οι συνεδριάσεις του Συντονιστικού Οργάνου όπου εκεί, κουνώντας το δάκτυλο στους πολίτες, τους προειδοποίησαν να καθαρίσουν τα χωράφια τους -κι έτσι πρέπει να γίνει. Ομως οι ίδιοι αδιαφορούν παντελώς να καθαρίσουν τα “δικά τους” χωράφια, δηλαδή τους κοινόχρηστους χώρους. Οπου κι αν πας βλέπεις χορτάρια, καλάμια, σκουπίδια που συν τα όσα προαναφέρω συνθέτουν την εικόνα της πόλης, του δήμου.
Και δεν αξίζει στους πολίτες αυτή η συμπεριφορά!

 

 

Δεν χρειάζεται να συνεχίσω περιγράφοντας κι άλλα, τα οποία κατά καιρούς έχουμε δημοσιεύσει στο iliatoday.gr, για να καταλάβουμε ποιοι μας διοικούν!

 

 

Κάποιοι από τους αναγνώστες θα έχουν, ενδεχομένως, ακούσει κάποια “ευφυολογήματα” για εμάς τους δημοσιογράφους, επειδή στηρίζουμε την υποψηφιότητα του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου. Αυτό που επιμελώς όμως αποφεύγουν να πουν είναι ότι κι εμείς οι δημοσιογράφοι είμαστε πολίτες αυτής της πόλης και όλου του δήμου Ηλιδας. Βιώνουμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα που βιώνει κάθε δημότης. Εχουμε τις ίδιες ανησυχίες μαζί του. Κι εμείς θέλουμε να ζούμε σε έναν όμορφο και περιποιημένο δήμο με ευτυχισμένους κατοίκους. Θέλουμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ και όχι να φεύγουν σε άλλες πολιτείες προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Δεν θέλουμε να είμαστε δήμος γερόντων.

 

Ολοι έχουμε εδώ τη ζωή μας, τις οικογένειές μας, τις όποιες επαγγελματικές μας δραστηριότητες. Και δεν πρέπει να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε σε αυτούς να μας αντιμετωπίζουν με τέτοια αδιαφορία. Δεν τους χρωστάμε. Απεναντίας μας χρωστάνε γιατί τους ψηφίσαμε. Πλησιάζει λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου να πάνε σπίτια τους. Να έρθουν οι νέοι άνθρωποι με όραμα, με σχέδιο, με προγραμματισμό να φέρουν την “Ανοιξη” στον δήμο μας.

 

Ο καθένας από εμάς υποχρεούται να κάνει τον δικό του αγώνα με υπομονή κι επιμονή για να επιτευχθεί η περιβόητη αλλαγή τον Οκτώβριο του 2023. Για να είμαστε ευτυχισμένοι. Για να μπορούμε να κοιτάξουμε τα παιδιά μας στα μάτια και να τους πούμε ότι “εμείς κάναμε το καλύτερο, πάρτε εσείς τώρα την κατάσταση στα χέρια σας και κάντε ακόμη καλύτερα πράγματα”.

 

 

Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να φύγουν όλοι αυτοί.

Και όπως είπε κάποτε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, “να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μια για πάντα”!

Διαβάστε Επίσης

πατήστε & διαβάστε το 19ο τεύχος
Δείτε το κανάλι μας...