Το τέλος της χρονιάς δεν είναι μόνο στιγμή ευχών και τυπικών απολογισμών. Είναι, κυρίως, ώρα ειλικρίνειας. Και για την Ηλεία, η ειλικρίνεια απαιτεί να ειπωθούν πράγματα που συχνά παραμένουν αθέατα μέσα στον θόρυβο της καθημερινής πολιτικής.
Η χρονιά που φεύγει αφήνει έντονη την αίσθηση ότι ο νομός πορεύτηκε χωρίς αποφασιστικότητα και διεκδίκηση, σε μια περίοδο που οι πολίτες αντιμετωπίζουν ακρίβεια, υποβάθμιση υποδομών και χρόνια αναπτυξιακά κενά. Η εικόνα που εξέπεμψε μεγάλο μέρος της πολιτικής ηγεσίας ήταν εικόνα αδράνειας και χαμένων ευκαιριών.
Στην τοπική αυτοδιοίκηση, πολλοί Δήμοι λειτούργησαν χωρίς καθαρό σχέδιο και αίσθηση ευθύνης. Καθυστερήσεις, ελλιπής προγραμματισμός και διοίκηση χαμηλών προσδοκιών κυριάρχησαν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η δημόσια παρουσία περιορίστηκε σε εκδηλώσεις, δηλώσεις και ταξίδια, την ώρα που τα ουσιαστικά προβλήματα παρέμεναν άλυτα.
Ιδιαίτερη απογοήτευση προκαλεί η εικόνα στην Αρχαία Ολυμπία, τον τόπο με παγκόσμιο συμβολισμό και ιστορικό βάρος. Το λίκνο του παγκόσμιου αθλητισμού και πολιτισμού δεν μπορεί να διοικείται με όρους εντυπώσεων. Χρειάζεται στρατηγική, σοβαρότητα και συνειδητοποίηση του ρόλου του. Όταν αυτά απουσιάζουν, το κενό γίνεται πιο ηχηρό από κάθε δημόσια εμφάνιση.
Αντίστοιχα, οι κυβερνητικοί βουλευτές της Ηλείας δεν κατάφεραν να αφήσουν ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα. Η διεκδίκηση έργων, πόρων και λύσεων στα χρόνια προβλήματα του νομού έμεινε χαμηλά στην ατζέντα. Η παρουσία τους στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό δεν μεταφράστηκε σε απτά αποτελέσματα για την τοπική κοινωνία, ενισχύοντας την αίσθηση ότι η Ηλεία παραμένει ουραγός στις προτεραιότητες της κεντρικής εξουσίας.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, φωτεινές εξαιρέσεις υπενθυμίζουν ότι η σοβαρότητα και η συνέπεια δεν έχουν χαθεί. Αυτοδιοικητικοί που εργάστηκαν μακριά από επικοινωνιακές υπερβολές και μέσα ενημέρωσης που κράτησαν ζωντανό τον δημόσιο διάλογο απέδειξαν ότι η ευθύνη δεν είναι λέξη κενή περιεχομένου.
Το 2026 δεν μπορεί να είναι επανάληψη του 2025. Οι πολίτες της Ηλείας δεν ζητούν θαύματα. Ζητούν δουλειά, παρουσία, διεκδίκηση, σχέδιο και αλήθεια. Όχι άλλες χαμένες χρονιές. Όχι άλλες δικαιολογίες.
Το τέλος της χρονιάς δεν είναι απλώς ημερολογιακή αλλαγή. Είναι υπενθύμιση ευθύνης. Και αυτή βαραίνει όλους όσοι διοικούν, εκπροσωπούν και αποφασίζουν. Οι πολίτες έχουν μνήμη – και απαιτήσεις. Η επόμενη χρονιά θα δείξει ποιοι το έχουν καταλάβει και ποιοι όχι.





