Βαρδούσια: Από ασφυξία ο θάνατος των ορειβατών

Η επιβεβαίωση από την ιατροδικαστική εξέταση έβαλε την πιο σκληρή τελεία σε μια ιστορία που από την πρώτη στιγμή προμήνυε το χειρότερο. Οι τέσσερις ορειβάτες έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία, θαμμένοι κάτω από τόνους χιονιού, όταν χιονοστιβάδα τους παρέσυρε στα 2.200 μέτρα υψόμετρο. Ένας θάνατος στιγμιαίος και αμείλικτος, όπως συχνά επιφυλάσσει το βουνό σε όσους βρεθούν απροστάτευτοι απέναντί του.

Πίσω όμως από τα πορίσματα και τις ψυχρές διατυπώσεις των ανακοινώσεων, κρύβεται μια ανθρώπινη τραγωδία που ξεπερνά κάθε περιγραφή. Μιλώντας στο Mega, ο πρόεδρος της κοινότητας Αθανασίου Διάκου, Κωνσταντίνος Μαστροκωστόπουλος, αποκάλυψε μια λεπτομέρεια που βαραίνει ακόμη περισσότερο το ήδη ασήκωτο πένθος. Για μία από τις οικογένειες, ο πόνος ήταν διπλός: την ίδια ημέρα που το βουνό «έκλεινε» μέσα του τον νεαρό ορειβάτη, έφυγε από τη ζωή και ο παππούς του.

Ο πατέρας, χωρίς να γνωρίζει τι είχε ήδη συμβεί, προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τον γιο του. Τον αναζητούσε για να του μεταφέρει τα δυσάρεστα νέα του θανάτου του παππού. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το παιδί του δεν θα απαντούσε ποτέ. Όταν οι κλήσεις έμειναν αναπάντητες, η ανησυχία μετατράπηκε σε αγωνία και τότε ξεκίνησαν οι έρευνες. Όχι με τη βεβαιότητα της τραγωδίας, αλλά με την ελπίδα ότι κάτι απλώς είχε πάει στραβά στη διαδρομή.

Οι διασώστες εντόπισαν αργότερα τους τέσσερις ορειβάτες. Ήταν ήδη αργά. Όπως επιβεβαιώθηκε, ο θάνατός τους προήλθε από ασφυξία, καθώς είχαν καταπλακωθεί από τη χιονοστιβάδα και θάφτηκαν κάτω από παχύ στρώμα χιονιού.

Την ημέρα εκείνη, τίποτα δεν έμοιαζε απειλητικό. Ο καιρός ήταν καλός, με ηλιοφάνεια, και οι τέσσερις φίλοι είχαν ξεκινήσει από νωρίς, με προορισμό την κορυφή Κόρακας, στα 2.495 μέτρα. Σε ένα πέρασμα, όμως, όπου το φρέσκο χιόνι είχε στρωθεί πάνω σε παγωμένο υπόβαθρο, το βουνό «έσπασε». Σύμφωνα με εκτιμήσεις έμπειρων ορειβατών και διασωστών, αρκούσαν λίγα βήματα ή ακόμη και η αντήχηση ενός ήχου για να εκδηλωθεί η χιονοστιβάδα.

Όλα έγιναν μέσα σε δευτερόλεπτα. Δεν υπήρξε χρόνος για αντίδραση, ούτε για σωτηρία. Σήμερα, στα Βαρδούσια, το τοπίο παραμένει ήσυχο και επιβλητικά όμορφο. Όμως η σιωπή του είναι βαριά. Είναι η σιωπή για τέσσερις ανθρώπους που ξεκίνησαν για το βουνό και δεν γύρισαν ποτέ. Και για οικογένειες που θα κουβαλούν για πάντα μια απώλεια παραπάνω — χωρίς να προλάβουν ούτε ένα τελευταίο αντίο.