20.395 ευρώ.
Τόσο θα κοστίσει το «άναμμα» του χριστουγεννιάτικου δέντρου στον Πύργο.
Σε μια πόλη που πνίγεται στα προβλήματα, σε έναν νομό που μετρά υποβαθμισμένα νοσοκομεία, χωριά χωρίς δρόμους και νέους που φεύγουν, κάποιοι θεώρησαν λογικό να δώσουν ένα μικρό μισθό ολόκληρου χρόνου για λίγα φώτα που θα σβήσουν σε τριάντα μέρες.
Είναι πρόκληση. Είναι κοροϊδία.
Και είναι ακόμη μια απόδειξη ότι η διοίκηση του τόπου έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Την ώρα που ο πολίτης μετράει τα ρέστα στο σούπερ μάρκετ, ο Δήμος Πύργου δαπανά — με απίστευτη άνεση — χιλιάδες ευρώ για «γιορτινές εκδηλώσεις». Λες και το πρόβλημα της πόλης είναι η έλλειψη στολισμού. Λες και οι καταρρέουσες υποδομές, η ανεργία, η εγκατάλειψη και η μιζέρια θα λυθούν με μια μπουρμπουλήθρα φωτός.
Το χειρότερο; Κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις.
Κανείς δεν νιώθει την υποχρέωση να δικαιολογήσει γιατί χρειάζονται είκοσι χιλιάδες ευρώ για ένα άναμμα δέντρου — ούτε καν για τον στολισμό ολόκληρης της πόλης.

Όταν ένας δήμος φέρεται σαν να ζει σε άλλη χώρα, το πρόβλημα δεν είναι το δέντρο. Το πρόβλημα είναι η νοοτροπία.
Μια νοοτροπία που λέει: «Δημόσιο χρήμα είναι, δεν πονάει κανέναν.»
Αυτός ο τόπος δεν χρειάζεται άλλα φωτάκια. Χρειάζεται σοβαρότητα, διαφάνεια, και σεβασμό προς τον πολίτη. Και πάνω απ’ όλα, χρειάζεται ανθρώπους που να νιώθουν ότι τα ευρώ του δημότη δεν είναι πυροτεχνήματα για να τα κάψουν σε μια βραδιά.






