Ενώ η Πάτρα χτίζει το αύριο ο Πύργος ποζάρει στο χθες με φωτογραφίες, φιέστες και έναν δήμο σε μόνιμη αδράνεια

Κι ενώ στην Πάτρα οι φορείς δουλεύουν με σχέδιο, στόχο και συνέχεια, στον Πύργο η δημοτική αρχή παρακολουθεί … σαν θεατής. Εκεί όπου άλλοι οργανώνουν ημερίδες, φτιάχνουν στρατηγικές και χαράζουν πολιτικές, στον Πύργο βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα καθεστώς αδράνειας, πορεύονται με πρόχειρες “εκδηλωσούλες”, φωτογραφίες για τα κοινωνικά δίκτυα και χαμόγελα – πάντα ξύλινα, ποτέ ουσιαστικά.

Και το πιο ανησυχητικό;
Ότι αυτή η αδιαφορία δεν είναι τυχαία. Είναι νοοτροπία, είναι επιλογή.

Στην Πάτρα μιλούν για οδικούς χάρτες, για εξωστρέφεια, για προορισμό 12 μηνών.
Στον Πύργο – με έναν 75χρονο στην ηγεσία του Λιμενικού Ταμείου Κατακόλου – μιλούν για ποια γιορτή θα στηθεί για να φανεί “έργο”, ποια φωτογραφία θα ανέβει στις εφημερίδες ή στο facebook για να μαζέψει καρδούλες.

Αντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικότητας Τάκης Παπαδόπουλος:
“Στόχος μας είναι η Πάτρα, με τα αξιοθέατά της, αλλά και ως κόμβος για τους γειτονικούς προορισμούς, να αποτελεί ιδανικό προορισμό για μεγάλους παίκτες. Να είναι πρωταγωνίστρια στην εξωστρέφεια και στην ποιοτική τουριστική ανάπτυξη. Το εγχείρημά μας είναι να δημιουργήσουμε έναν οδικό χάρτη που θα αξιοποιεί την περιοχή μας και που θα δημιουργεί ταυτόχρονα νέες θέσεις εργασίας και θα ενισχύει τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα παραγωγής”.

Κι ενώ η Αχαϊκή πρωτεύουσα οργανώνει, προετοιμάζεται, σχεδιάζει και σύντομα θα υλοποιεί, ο δήμαρχος Πύργου, Στάθης Καννής, δείχνει καθαρά ότι μοναδικό του μέλημα δεν είναι η ανάπτυξη του δήμου του – είναι η υστεροφημία του.
Να γραφτεί το όνομά του “στην ιστορία”.
Μόνο που κανείς δεν τον έχει ενημερώσει ότι η ιστορία γράφεται με έργα, όχι με φιέστες.

Για να αφήσει κανείς αποτύπωμα, χρειάζεται να έχει όραμα.
Για να αφήσει κανείς παρακαταθήκη, χρειάζεται να έχει σχέδιο.
Για να αφήσει κανείς ιστορία, χρειάζεται να έχει δουλειά και όχι παρουσία σε στημένες φωτογραφίες.

Ας του πει κάποιος ότι ναι μεν θα γραφτεί ως δήμαρχος στην ιστορία της πόλης, αλλά η παρουσία του θα γραφτεί με τα πιο μελανά χρώματα.

Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος. Αντιπεριφερειάρχης πολιτισμού:
«Η Πάτρα είναι μια πόλη που μπορεί να διηγηθεί ιστορίες. Ιστορίες εμπορίου, ιστορίες αρχιτεκτονικής, ιστορίες πολιτισμού, ιστορίες ανθρώπων. Το Καρναβάλι, η Άνω Πόλη, ο Φάρος, το Ρωμαϊκό Ωδείο, η αγορά, η γαστρονομία της Αχαΐας – όλα συνθέτουν ένα μωσαϊκό εμπειριών, ικανό να δημιουργήσει premium προϊόν κρουαζιέρας. Δεν μπορούμε να μην τονίσουμε, επίσης, ότι η κρουαζιέρα της Πάτρας είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το μεγάλο αναπτυξιακό μας αφήγημα: την Olympian Land. Η Πάτρα είναι μία από τις πύλες της Ολυμπιακής Γης”.

Την ώρα που ο Πύργος βαλτώνει στην Πάτρα σχεδιάζουν πως θα αξιοποιήσουν την κρουαζιέρα, πώς θα φέρουν επενδύσεις, πώς θα δημιουργήσουν οικονομία και θέσεις εργασίας. Γιατί εκεί υπάρχει πολιτική βούληση.

Στον Πύργο, αντίθετα, υπάρχει ένα καθεστώς που λειτουργεί σαν να είναι η πόλη προσωπικό τρόπαιο, όχι συλλογικό όραμα.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα: Ότι ο Πύργος έχει μείνει σε άλλες δεκαετίες, όχι επειδή δεν μπορεί – αλλά επειδή η ηγεσία του δεν θέλει.