«Η αγγελία που αποκαλύπτει το χάος της ελληνικής εργασίας»

Αν ψάχνετε για δουλειά εκεί έξω στον κόσμο της ελεύθερης αγοράς, ξέρετε ότι τα πράγματα, δεν είναι και πολύ εύκολα, για την ακρίβεια, τα πράγματα είναι ζόρικα, το πόσο ζόρικα είναι μπορείτε να το καταλάβετε από την παρακάτω αγγελία για τη θέση του βοηθού σερβιτόρου.

Αυτή είναι η αγγελία:

Τύπος απασχόλησης: Πλήρης, με φυσική παρουσία
Περιοχή: Αθήνα – Ομόνοια
Σχετική εργασιακή εμπειρία: 1-2 έτη
Δεξιότητες: Multitasking, ακεραιότητα, ανάληψη πρωτοβουλιών, αξιοπιστία, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση, δημιουργικότητα, διάθεση για απόκτηση γνώσεων, διάθεση για μάθηση, διάθεση εξέλιξης, διάθεση επαγγελματικής εξέλιξης, διαχείριση ρίσκου, διοίκηση ομάδων, διπλωματία, ενσυναίσθηση, εντιμότητα, εξυπηρέτηση πελατών, επαγγελματισμός, επικοινωνιακές δεξιότητες, επίλυση διαφορών, επιμονή στην επίτευξη στόχων, εργασία υπό πίεση, ευγένεια, ζήλος για εργασία, θέληση, θετικό πνεύμα, μεθοδικότητα, ομαδική εργασία, ομαδικό πνεύμα, οργανωτικές δεξιότητες, πνεύμα συνεργασίας, σεβασμός, συμμόρφωση στους κανόνες, συνέπεια, συνεργασία, υπευθυνότητα, τήρηση των κανόνων δημόσιας υγείας, υπομονή

Περιγραφή θέσης εργασίας
Βοηθός σερβιτόρου

καθάρισμα μάζεμα τραπεζιών καθαριότητα εργασιακού χώρου συνεργασία μοναδικό πνεύμα δυνατότητες εξέλιξης

Θυμάστε τις εποχές, που για να πιάσεις, την πολύ σκληρή δουλειά χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις (είσαι βοηθός ακόμα) του βοηθού σερβιτόρου, απλά θα έπρεπε να ξέρεις να καθαρίζεις καλά και να είσαι ευγενικός; Ε ξεχάστε τες, σε λίγο θα ζητάνε και μεταπτυχιακό…

Η αλήθεια πίσω από μια… γελοία αγγελία

Η αγγελία έγινε viral επειδή ήταν αφοπλιστικά ειλικρινής. Δεν έκρυβε τίποτα: ούτε τις απολαβές ούτε τις απαιτήσεις ούτε την «ευελιξία» που μεταφράζεται σε απουσία εργασιακών δικαιωμάτων. Με μια έννοια, δεν ήταν εξωφρενική—ήταν απλώς ειλικρινής. Κι αυτό την καθιστά καθρέφτη μιας αγοράς εργασίας που, παρά τις διακηρύξεις, εξακολουθεί να λειτουργεί με όρους προηγούμενων δεκαετιών.

Η συζήτηση που άνοιξε δείχνει ότι το ζητούμενο δεν είναι να βρεθεί προσωπικό, αλλά να αλλάξει το τοπίο: να υπάρξουν δουλειές που δεν σε εξαντλούν, δεν σε υποτιμούν και δεν σε υποχρεώνουν να ζεις στο όριο της επιβίωσης.