English
Dutch
French
German
Greek
Italian
Spanish
Νίκος Μιχαήλ
Στην Πάτρα δεν λείπουν μόνο τα κονδύλια. Λείπει και η λογική. Ο Κώστας Πελετίδης, ο «αιώνιος» κομμουνιστής δήμαρχος της Πάτρας, αποφάσισε να κατεβάσει τις πινακίδες των δωρητών από τα σχολεία που ανακαινίστηκαν μέσω του προγράμματος «Μαριέττα Γιαννάκου». Ναι, αυτές τις πινακίδες που ανέφεραν τις τράπεζες-δωρητές, αυτούς δηλαδή που πλήρωσαν για να γίνουν τα έργα που ο ίδιος δεν έκανε ποτέ. Αντί να χαιρετίσει μια δράση που ωφελεί τα παιδιά της πόλης του, επέλεξε να δώσει μάχη με τις… ταμπέλες.
Η σκηνή θυμίζει παλιό σοβιετικό ανέκδοτο: το εργοστάσιο καταρρέει, οι εργάτες παγώνουν, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η αφίσα του Λένιν ξεθώριασε. Έτσι και στην Πάτρα – τα παιδιά διαβάζουν σε κτήρια της δεκαετίας του ’80, αλλά ο Πελετίδης «σώζει» τον λαό αφαιρώντας τις πινακίδες με τα ονόματα εκείνων που πλήρωσαν την ανακαίνιση. Γιατί, φυσικά, το κεφάλαιο είναι ο εχθρός. Ακόμη κι όταν φτιάχνει σχολεία για τα παιδιά σου.
Η εμμονή της αριστεράς με το «κακό κεφάλαιο» είναι σχεδόν θρησκευτική. Ενώ το κράτος συνεργάζεται με τον ιδιωτικό τομέα για να προχωρήσουν έργα, οι Πελετίδηδες αυτού του κόσμου φαντάζονται ότι παλεύουν με τον Δράκουλα του καπιταλισμού. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με συνθήματα, αλλά με συνέργειες. Και κυρίως, με ανθρώπους που βάζουν το χέρι στην τσέπη, όχι μόνο στην τσέπη των άλλων.
Το πιο ειρωνικό; Ο δήμαρχος που καταγγέλλει «όσους έχουν καθίσει στον σβέρκο του λαού», κάθεται ο ίδιος πάνω στις πλάτες των φορολογουμένων, χωρίς να έχει προσφέρει σχεδόν τίποτα πέρα από ιδεολογικά μανιφέστα. Αν η Πάτρα προχωρά, το κάνει παρά τον Πελετίδη, όχι χάρη σε αυτόν. Κάποτε, οι ρωσικές σημαίες κυμάτιζαν πάνω από εργοστάσια-φαντάσματα.
Σήμερα, οι απόγονοι εκείνης της νοοτροπίας ξηλώνουν πινακίδες δωρητών – μην τυχόν και φανεί ποιος πραγματικά δουλεύει για το κοινό καλό. Ο Πελετίδης δεν είναι δήμαρχος, είναι νοσταλγός μιας εποχής που κατέρρευσε μαζί με τον κομμουνισμό της. Μόνο που στην Πάτρα, η κατάρρευση συνεχίζεται – με την υπογραφή του.
