Ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες η σύσκεψη φορέων και εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης κατέληγε σε μια ιστορική απόφαση συντονισμού ενεργειών για την επαναφορά Πανεπιστημιακών Σχολών στην Ηλεία, αναθέτοντας στον Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας Νίκο Κοροβέση τον ρόλο του συντονιστή των επαφών με το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Υπουργείο Παιδείας, ο Δήμος Πύργου επέλεξε να παίξει το δικό του παιχνίδι.
Με σημερινό δελτίο Τύπου, ο Δήμαρχος Πύργου Στάθης Καννής διαφημίζει «θετική εξέλιξη» μετά από –όπως λέει– «ουσιαστικές επαφές» με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών Χρήστο Μπούρα, ο οποίος χαρακτηρίζει την έκταση του πρώην στρατοπέδου ΣΕΤΤΗΛ ως «εξαιρετικά πρόσφορη επιλογή» για τη φιλοξενία Πανεπιστημιακού Τμήματος στον Πύργο. Μάλιστα, γίνεται λόγος για αποφάσεις του Συμβουλίου Διοίκησης και της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου (90644/24-10-2025 και 90648/24-10-2025), τις οποίες ο Δήμος σπεύδει να παρουσιάσει ως αποτέλεσμα των ενεργειών του.
“Η θετική αυτή εξέλιξη”, αναφέρεται επίσης στο δελτίο Τύπου, “είναι αποτέλεσμα των ουσιαστικών επαφών του Δημάρχου Πύργου, Στάθη Καννή, με τον κ. Μπούρα, στο πλαίσιο διεκδίκησης της δημιουργίας Πανεπιστημιακών Τμημάτων στον Πύργο”.
Η χρονική στιγμή, ωστόσο, δεν είναι τυχαία. Η κίνηση του Δημάρχου Πύργου έρχεται να υπονομεύσει ευθέως την κοινή γραμμή που χαράχτηκε στη σύσκεψη της περασμένης εβδομάδας, δίνοντας την εντύπωση ότι ο Πύργος λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα την τοπική του προβολή και όχι το συνολικό συμφέρον της Ηλείας.
Όπως σχολίαζαν τοπικοί παράγοντες, «ορισμένοι φαίνεται πως δεν άντεξαν να μοιραστούν τη διεκδίκηση, και προτίμησαν να τη μονοπωλήσουν».
Πολλοί μιλούν πλέον ανοιχτά για “τορπιλισμό” της προσπάθειας, με τον Δήμο Πύργου να προτάσσει την εικόνα και τις εντυπώσεις έναντι της ουσίας, την ώρα που απαιτείται ενότητα, σοβαρότητα και κοινό μέτωπο απέναντι στο Πανεπιστήμιο Πατρών και το Υπουργείο. Αντί να ενισχυθεί η φωνή της Ηλείας, φαίνεται πως κάποιοι επιλέγουν να τη διασπάσουν.
Το ερώτημα είναι απλό: θα υπάρξει συνεννόηση και ενιαία στρατηγική – ή θα παρακολουθήσουμε ξανά το γνώριμο έργο του εσωτερικού ανταγωνισμού και της μικροπολιτικής που κρατά την Ηλεία στο περιθώριο;





