Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετά η Ηλεία έναν άνθρωπο που ταύτισε τη ζωή του με τη δημιουργία, την επιμονή και την αγάπη για τον τόπο του. Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ιδρυτής του ραδιοφωνικού σταθμού Greca Fm 99.4, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα έργο που σφράγισε τη ραδιοφωνική και επιχειρηματική ιστορία της περιοχής.
Γεννημένος το 1944 στο Γραίκα Ηλείας, μέσα σε μια πολυμελή και φτωχή οικογένεια, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος έμαθε από νωρίς να αγωνίζεται. Το 1959 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου με σκληρή δουλειά και διορατικότητα άρχισε να χτίζει το μέλλον του. Το 1966 ίδρυσε τη «Δροσοπηγή» στο Πασαλιμάνι, ένα μικρό σουβλατζίδικο που εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς για ολόκληρο τον Πειραιά και, αργότερα, σε μία από τις πιο γνωστές αλυσίδες γρήγορου φαγητού της Αττικής. Ωστόσο, το πάθος του για το ραδιόφωνο και η βαθιά του αγάπη για τον τόπο καταγωγής του δεν έπαψαν ποτέ να τον καθοδηγούν.
Το 1989 έκανε πράξη το όνειρό του και δημιούργησε τον Greca Fm 99.4, ένα σταθμό που πήρε το όνομά του από το χωριό του και έγινε φωνή και σύμβολο της Ηλείας. Με όραμα, επιμονή και πρωτοπορία, κατάφερε να μετατρέψει μια προσωπική προσπάθεια σε σταθμό-ορόσημο για ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα, με εμβέλεια και κύρος που ξεπέρασαν τα τοπικά όρια.
Το 2004, διατηρώντας πάντα την ίδια δημιουργική ενέργεια, ίδρυσε τον πολυχώρο «LIQUID», που έδωσε νέα πνοή στη διασκέδαση και τη ζωή της περιοχής. Παράλληλα, μέσα από πράξεις κοινωνικής προσφοράς, στάθηκε διαχρονικά δίπλα στην Εκκλησία, στο χωριό του και στους ανθρώπους του. Ενδεικτική της ευαισθησίας και της αγάπης του υπήρξε η δημιουργία της βρύσης «Φτερά» στον δρόμο Κρεστένων – Ανδρίτσαινας, στη μνήμη της μητέρας του, ως ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης προς τις ρίζες του.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο αγαπημένο του Γραίκα, στο σπίτι των παιδικών του χρόνων, περιτριγυρισμένος από ανθρώπους και αναμνήσεις. Την Πέμπτη, στις 16:00, ο Greca Fm 99.4 θα σιγήσει για λίγα λεπτά — μια σιωπή που θα ηχήσει δυνατά ως φόρος τιμής στον άνθρωπο που του έδωσε φωνή.
Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος φεύγει αφήνοντας πίσω του όχι μόνο έναν σταθμό, αλλά ένα σύμβολο πίστης, δημιουργίας και αγάπης για τον τόπο. Ένα όνομα που θα συνεχίσει να εμπνέει, γιατί άνθρωποι σαν κι εκείνον δεν χάνονται. Μένουν παρόντες σε κάθε συχνότητα, σε κάθε μνήμη, σε κάθε πράξη που κουβαλά ψυχή.