Η Ηλεία στο περιθώριο: μια αδικημένη γη που διψά για ανάπτυξη

Η Ηλεία, ένας τόπος με ιστορία χιλιάδων ετών, που γέννησε τον πολιτισμό των Ολυμπιακών Αγώνων και διαθέτει μοναδικό φυσικό και παραγωγικό πλούτο, παραμένει καθηλωμένη στη μιζέρια και την εγκατάλειψη. Κι αν φταίει κάτι για τη στασιμότητα αυτή, δεν είναι ούτε οι άνθρωποί της ούτε οι δυνατότητές της, αλλά η διαχρονική ανικανότητα και αδιαφορία των πολιτικών που κυβέρνησαν και κυβερνούν.

Για δεκαετίες ακούμε τα ίδια λόγια: “ανάπτυξη”, “επενδύσεις”, “εξωστρέφεια”. Στην πράξη όμως, η Ηλεία έχει μετατραπεί σε φτωχό συγγενή της Δυτικής Ελλάδας.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι βουλευτές φωτογραφίζονται σε εγκαίνια και υποσχέσεις, αλλά κανένα έργο ουσίας δεν προχωρά. Οι νέοι μας φεύγουν, γιατί δεν βρίσκουν ευκαιρίες στον τόπο τους.

Και ενώ οι κάτοικοι παλεύουν με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τις καταστροφές στις καλλιέργειες, οι πολιτικοί μας στήνουν επικοινωνιακά σόου, υπόσχονται αποζημιώσεις που αργούν μήνες ή χρόνια, και μιλούν για “αναπτυξιακά οράματα” που ποτέ δεν γίνονται πράξη.

Η αλήθεια είναι σκληρή: Η Ηλεία δεν έχει ανάγκη από άλλα λόγια, αλλά από έργα. Από ανθρώπους που θα πιστέψουν πραγματικά σε αυτόν τον τόπο και θα σταματήσουν να τον αντιμετωπίζουν ως ψηφοθηρικό λάφυρο. Αν δεν υπάρξει πολιτική βούληση, σχέδιο και συνέπεια, η Ηλεία θα συνεχίσει να βυθίζεται στην εγκατάλειψη, κι εμείς θα μετράμε μόνο χαμένες ευκαιρίες.

Υγεία σε κατάρρευση

Τα νοσοκομεία της Ηλείας – Αμαλιάδας, Πύργου, Κρεστένων – φυτοζωούν. Γιατροί λείπουν, τμήματα κλείνουν, ασθενείς ταλαιπωρούνται. Στην πράξη, οι πολίτες της Ηλείας δεν έχουν ίσες ευκαιρίες στην υγεία. Κι όμως, αντί για λύσεις, ακούμε μόνο υποσχέσεις για «ενίσχυση προσωπικού» που ποτέ δεν έρχεται.Πόσες φορές δεν ακούσαμε ή διαβάσαμε για προκυρήξεις και άλλα τέτοια “χαριτωμένα” χωρίς ποτέ τίποτα να γίνεται;

Ολυμπία: παγκόσμιο brand, τοπική μιζέρια

Η Αρχαία Ολυμπία, παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης και πολιτισμού, παραμένει χωρίς σοβαρές υποδομές φιλοξενίας, χωρίς στρατηγικό σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης, χωρίς προβολή που να της αξίζει. Ένα από τα ισχυρότερα «ονόματα» στον κόσμο μένει ανεκμετάλλευτο, επειδή κανένας δεν μπόρεσε να δει πιο μακριά από τις τοπικές καρέκλες εξουσίας.

Η ίδια κατάσταση και χειρότερη και στην Αρχαία Ηλιδα, τη γενέτειρα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Απομονωμένη και ξεχασμένη!

Αγροτική παραγωγή στο έλεος

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της Ηλείας βλέπουν τις καλλιέργειες να καταστρέφονται από πυρκαγιές, πλημμύρες και χαλάζι, με τον ΕΛΓΑ να αποζημιώνει μετά από μήνες ή και χρόνια, με ψίχουλα. Ο πλούτος της γης μένει ανεκμετάλλευτος, ενώ οι νέοι εγκαταλείπουν τα χωράφια.

Το φράγμα-φάντασμα του Πηνειού

Παρά τις δεκάδες εξαγγελίες και τα «μεγάλα λόγια» κυβερνήσεων και υπουργών, το Φράγμα Πηνειού παραμένει σε άθλια κατάσταση. Ένα έργο που θα μπορούσε να αρδεύει όλη την Ηλεία, να δώσει ώθηση στον πρωτογενή τομέα και να συγκρατήσει τον αγροτικό κόσμο, έχει αφεθεί να απαξιωθεί. Αντί για σύγχρονο αρδευτικό δίκτυο, έχουμε διαρροές, ελλιπή συντήρηση και τεράστιες ποσότητες νερού που χάνονται, την ώρα που οι αγρότες παλεύουν με την ξηρασία και την κλιματική κρίση.

Είναι η πιο τρανή απόδειξη του πώς η αδιαφορία και η ανικανότητα σκοτώνουν την προοπτική ενός τόπου. Κι εδώ, οι τοπικοί βουλευτές, πόσες φορές δεν μίλησαν για… ανάπτυξη, για πακτωλό χρημάτων που θα διατίθονταν και άλλα φαιδρά; Εκτός, βέβαια, και αν θεωρούν “ανάπτυξη” την εφαρμογή σχεδίων για πάρκα φωτοβολταικών!!!

Υποδομές που ποτέ δεν έγιναν

Σιδηρόδρομος ανύπαρκτος. Λιμάνι Κατακόλου χωρίς την αξιοποίηση που θα μπορούσε να έχει. Σχολεία που κλείνουν, πανεπιστημιακά τμήματα που έρχονται και φεύγουν ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες.

Η εικόνα είναι ξεκάθαρη: η Ηλεία δεν είναι φτωχή, είναι προδομένη. Είναι ένας τόπος που θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί, αλλά παραμένει στο περιθώριο επειδή οι πολιτικοί τη θυμούνται μόνο προεκλογικά.