English
Dutch
French
German
Greek
Italian
Spanish
Η Γεωργία Κακαλέτρη, γεωπόνος και αντιδήμαρχος του δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης, στο 2ο μέρος της συνέντευξής της, μιλά για τη διαδρομή της, τις προκλήσεις της αγροτικής παραγωγής και την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας στον πρωτογενή τομέα.
Με λόγο άμεσο και ειλικρινή, περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αγρότες, τα λάθη των πολιτικών επιλογών αλλά και τις προοπτικές που μπορεί να έχει η γη της Ηλείας, αρκεί να υπάρξει σχέδιο, ενημέρωση και πραγματική στήριξη. Παράλληλα, αναφέρεται στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και στην ανάγκη ενότητας και δίκαιης κρίσης από τους πολίτες.
– Προέρχεστε από αγροτική οικογένεια;
«Όχι. Ο πατέρας μου είχε ένα μικρό μπακάλικο στο Κουρτέσι κι ένα πρατήριο βενζίνης, της εποχής εκείνης, και καλλιεργούσε και δέκα στρέμματα καλαμπόκι».
«Ξεκινήσαμε από το μηδέν, χωρίς βάσεις και υποδομές – μόνοι μας καταφέραμε όσα καταφέραμε»
– Πώς προέκυψε η Γεωπονική;
«Από λάθος (γέλια). Ήθελα να γίνω μαθηματικός, αλλά όταν έδωσα πανελλήνιες πέρασα Γεωπονική, με την οποία δεν είχα καμία σχέση. Όμως είναι ένα τόσο ενδιαφέρον αντικείμενο που, παρόλο που πάω προς το τέλος της επαγγελματικής μου καριέρας, λέω πως αν ξαναγεννιόμουν, πάλι γεωπόνος θα ήθελα να γίνω. Είναι δημιουργία η γεωπονία. Ξεκινάς από έναν σπόρο και μέσα σε τρεις μήνες έχεις αποτέλεσμα. Σε εξιτάρει αυτό και για να το κάνεις πρέπει να το αγαπήσεις».
– Είναι και ο αδελφός σας, Σωτήρης, μεγαλοπαραγωγός.
«Κι εκείνος ξεκίνησε από το μηδέν.
Κοιτάτε, ξεκινήσαμε χωρίς να έχουμε ούτε βάσεις ούτε κάποια υποδομή. Μόνοι μας καταφέραμε όσα καταφέραμε».
«Το κράτος πρέπει να είναι οδηγός για τους αγρότες, όχι απλός παρατηρητής»
– Ο αγροτικός κόσμος επί πολλά χρόνια “χτυπιέται” αλύπητα. Και από δικές του ευθύνες, αλλά και από τις εκάστοτε πολιτικές.
«Δεν υπήρξε ποτέ μια σωστή πολιτική βούληση που να οδηγήσει τους αγρότες στο σωστό δρόμο. Όποιος παραγωγός αντιλαμβανόταν την εξέλιξη και το πού οδηγούνται τα πράγματα, κατάφερε να σταθεί καλύτερα από κάποιον άλλον που δεν το ψυχανεμίστηκε. Δηλαδή, δεν μπορείς εσύ σαν κράτος να δίνεις σχέδιο βελτίωσης, να πάρω ένα τρακτέρ 150 ίππους όταν έχω γη δέκα στρέμματα. Πρέπει να μου το απαγορεύσεις. Να με βάλεις να κάνω σχέδιο βελτίωσης σε αυτά τα δέκα στρέμματα, να κάνω θερμοκήπιο. Γιατί με αυτά τα δέκα στρέμματα δεν μπορώ να ζήσω, όμως αν έχω θερμοκήπιο μπορώ να ζήσω. Δεν υπήρχε, δυστυχώς, μια γραμμή από το κράτος – από οποιαδήποτε κυβέρνηση».
– Αυτή η κατάσταση ισχύει μόνο εδώ σε μας ή είναι γενική;
«Σε όλη την Ελλάδα ισχύει».
– Ακόμα και στον Θεσσαλικό κάμπο; Εκεί δεν είναι καλύτερα τα πράγματα;
«Κοιτάτε, εκεί ο καθένας μπορεί να έχει και 1.000 στρέμματα μονοκόμματα. Και είναι άλλες καλλιέργειες εκεί: σιτάρι, βαμβάκι κ.λπ. Όταν έχεις 1.000 στρέμματα καλλιέργεια θα επιδοτηθείς να πάρεις και δύο τρακτέρ και όλα τα παρελκόμενα που θα βοηθήσουν τον αγρότη να κάνει καλά τη δουλειά του. Όταν έχεις όμως, όπως στην Ηλεία, 20 στρέμματα, θα πρέπει να επιδοτήσει τον αγρότη με τελείως διαφορετικά κριτήρια, επειδή είναι τελείως διαφορετικές οι ανάγκες. Να επιδοτηθεί, όπως σας είπα, για θερμοκήπια ή ό,τι άλλο. Αλλά το κράτος πρέπει να είναι ο οδηγός. Είτε με σεμινάρια που θα πραγματοποιήσει είτε με την πολιτική βούληση των υπουργείων…».
«Οι γεωπόνοι είναι υποτιμημένοι επιστήμονες – ζούμε στην εποχή που όλοι τα ξέρουν όλα»
– Μου κάνει πάντως κάτι εντύπωση. Παρόλο που είστε γεωπόνος και αντιδήμαρχος, στον δήμο σας δεν φτιάξατε ένα αγροτικό γραφείο.
«Φτιάξαμε τώρα και μάλιστα υπάρχει προϊσταμένη αγροτικής ανάπτυξης. Η προϊσταμένη είναι γεωπόνος και όποιος θέλει μπορεί να επισκεφθεί το γραφείο.
Θα σας πω και κάτι ακόμα: εμάς τους γεωπόνους μάς έχουν λίγο υποτιμημένους σαν επιστήμονες. Ζούμε σε μια εποχή όπου όλοι τα ξέρουν όλα. Τώρα το ίδιο γίνεται και με γιατρούς και μηχανικούς. Όλοι τα ξέρουν όλα».
– Το facebook έχει αναδείξει πολλούς επιστήμονες (γέλια).
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει στο νομό που βασίζεται στην αγροτική παραγωγή;
«Πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος καλύτερα. Πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα στις καλλιέργειες. Όχι γιατί πήγε καλά το όψιμο καρπούζι πέρυσι, γεμίσαμε φέτος καρπούζια όψιμα. Μα δεν μπορούν να απορροφηθούν όλα. Όταν βγάλει η Λάρισα, ο έμπορος δεν θα έρθει τόσα πολλά χιλιόμετρα για να πάρει από εμάς. Πρέπει να υπάρχει πληροφόρηση στον κόσμο. Οι πολιτικοί μας πρέπει να ασχοληθούν σοβαρότερα με τα αγροτικά προβλήματα, να τα καταλάβουν και να τους βοηθήσουν αποτελεσματικά».
– Δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
«Το γεγονός είναι ότι τα χρήματα αυτά λείπουν από τους ανθρώπους που πραγματικά καλλιεργούσαν. Όμως, αυτό δεν ήταν κάτι καινούργιο. Ήταν κάτι που υπόβοσκε και κάποια στιγμή έκανε το μπαμ. Νομίζω ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα. Θα δούμε. Κάποια στιγμή πρέπει να σοβαρευτούν όλοι σε τούτη τη χώρα. Ποτέ δεν υπήρξε έλεγχος σε τίποτα. Όλοι τα ήξεραν, αλλά κανείς δεν άγγιζε το πρόβλημα».
«Η αγροτική παραγωγή δεν θα χαθεί ποτέ, αλλά χρειάζεται ενημέρωση και εκσυγχρονισμό»
– Βλέπετε μέλλον στην αγροτική παραγωγή; Θα προτρέπατε έναν νέο να ασχοληθεί με τη γη;
«Θεωρώ ότι το τελευταίο πράγμα που θα χαθεί είναι η αγροτική παραγωγή γιατί έχει να κάνει με την τροφή. Υπάρχει, βέβαια, παγκόσμια έλλειψη σε τρόφιμα. Υπάρχει και το μεγάλο πρόβλημα της λειψυδρίας. Γι’ αυτό λέω ότι χρειάζεται ο αγρότης συνεχής ενημέρωση.
Να σας πω κι αυτό: το 1990 έκανα την πτυχιακή μου πάνω στο φράγμα Πηνειού. Η πτυχιακή ήταν η υφιστάμενη κατάσταση στο φράγμα Πηνειού. Όταν τελείωσα, είπα “Θεέ μου, πώς αυτό ακόμα αντέχει και δεν έχει σπάσει να μας πνίξει”. Έχουμε 2025 και δεν έχει γίνει ποτέ καμία παρέμβαση. Είναι τραγικό».
«Ο δρόμος Πατρών–Πύργου είναι σημαντικός, αλλά δεν αρκεί χωρίς υποδομές»
– Τι περιμένετε από το νέο δρόμο Πατρών–Πύργου;
«Στο μόνο που θα συνεισφέρει ο δρόμος, όπως νομίζω, είναι στη καλύτερη και μεγαλύτερη διακίνηση των αγροτικών προϊόντων. Ο επισκέπτης θα περάσει να πάει σε άλλο προορισμό, εδώ δεν θα μείνει. Δεν υπάρχουν υποδομές για να τους κρατήσουμε. Βλέπουμε κίνηση στα νησιά, όμως τη ζωή εκεί την έδωσαν αυτοί που έμειναν στον τόπο τους και επένδυσαν με ελκυστικές υποδομές. Έτσι πήραν ανάπτυξη. Ο δρόμος είναι σημαντικός, αλλά δεν φτάνει».
«Οι πολίτες πρέπει να κρίνουν δίκαια και χωρίς εμπάθεια – είμαστε ένας δήμος»
– Τι να περιμένουν οι πολίτες από τη δημοτική αρχή στα επόμενα τρία χρόνια, μέχρι τις εκλογές;
«Θα πρέπει, πρώτα πρώτα, να είναι αφυπνισμένοι, να είναι δίκαιοι στη κρίση τους, να μπορούν να εκτιμήσουν αυτά που κάνουμε. Πιστεύω ότι γίνεται το καλύτερο δυνατό που θα μπορούσε από τη δημοτική αρχή και βεβαίως να μας κρίνουν στο τέλος της θητείας.
Η εμπάθεια είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα.
Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι κάποιοι σπρώχνουν τον κόσμο προς τον διχασμό. Δεν είμαστε ξεχωριστοί. Είμαστε ένας δήμος. Οι πολίτες πρέπει να το καταλάβουν αυτό. Ο δήμος ακολουθεί ισόρροπη ανάπτυξη, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε περιοχής».
