Αιφνιδιαστική και Αδικαιολόγητη η Αντικατάσταση του Ναμπίλ Μοράντ από τη Δομή της Μυρσίνης

Σε μια, μάλλον αδικαιολόγητη, κίνηση που προκάλεσε ερωτήματα, απορίες αλλά και αγανάκτηση σε όσους γνωρίζουν από κοντά την πορεία και τη συνεισφορά του, ο Ναμπίλ Μοράντ απομακρύνθηκε από τη θέση του διοικητή της Δομής Φιλοξενίας στη Μυρσίνη Ηλείας.

Μια δομή που υπήρξε υπόδειγμα λειτουργίας σε δύσκολες περιόδους, με κοινωνική ευαισθησία, ανθρωπιά και διοικητική επάρκεια.

Το ερώτημα που πλανάται, και που ακόμη δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια, είναι «Γιατί;»
Τι δεν έκανε σωστά ο Μοράντ ώστε να κριθεί ανεπαρκής και να αντικατασταθεί;
Μήπως ήταν στο πλαίσιο ευρύτερων αλλαγών στις διοικήσεις των δομών πανελλαδικά; Όχι. Οι περισσότεροι διοικητές παρέμειναν στις θέσεις τους. Άρα, σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε αξιολόγηση, κρίθηκε το έργο, και λήφθηκαν αποφάσεις.

Στη Μυρσίνη φαίνεται όμως, τίποτα τέτοιο δεν φαίνεται να συνέβη.

Η εντύπωση που δημιουργείται είναι πως η απομάκρυνση του Ναμπίλ Μοράντ δεν ήταν αποτέλεσμα αξιολόγησης, αλλά αποφάσεων πίσω από κλειστές πόρτες, καθοδηγούμενων από πρόσωπα που εξακολουθούν να ασκούν επιρροή στον κομματικό μηχανισμό – ακόμα και αν οι ίδιοι βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής επικαιρότητας.

Η “σφραγίδα” του Βορίδη;

Πολλοί μιλούν ανοιχτά για εμπλοκή του πρώην υπουργού και νυν αποδυναμωμένου κομματικού στελέχους, Μάκη Βορίδη. Παρότι η πολιτική του επιρροή θεωρείται μειωμένη, το δίκτυο των “δικών του ανθρώπων” φαίνεται να λειτουργεί ακόμη. Οι αποφάσεις του, ή μάλλον οι σκιές τους, συνεχίζουν να επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτό εγείρει εύλογα ερωτήματα περί διαφάνειας και αξιοκρατίας. Γιατί ένας διοικητής που δεν είχε ποτέ καταγγελίες σε βάρος του, διαχειρίστηκε τη δομή με ανθρωπιά και συνέπεια, και είχε την εκτίμηση της τοπικής κοινωνίας, να αντικατασταθεί χωρίς εξήγηση;

Πολιτικές Σκοπιμότητες και Τοπικές Εμπλοκές

Δεν λείπουν οι φωνές που κάνουν λόγο για ξεκάθαρη εμπλοκή τοπικών παραγόντων – περιφερειακών και δημοτικών. Η περίπτωση της Δομής Μυρσίνης φαίνεται να έχει μετατραπεί σε πεδίο εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων, με ανταλλάγματα και παρασκηνιακές “συμφωνίες” που λίγη σχέση έχουν με το συμφέρον των φιλοξενούμενων ή της τοπικής κοινωνίας. Η σιωπή της ΝΔ για την υπόθεση, αλλά και η ανοχή της σε τέτοιες πρακτικές, καθιστά το κόμμα όμηρο συγκεκριμένων νταραβεριών, όπως εύστοχα σημειώνεται από στελέχη της ίδιας της παράταξης που δεν φοβούνται να ασκήσουν κριτική.

Καμία προσωπική αιχμή – Μόνο πολιτική κριτική

Για να μην παρεξηγηθούμε: το πρόβλημα δεν είναι ο νέος διοικητής, που μπορεί να είναι άξιος άνθρωπος. Το πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο απομακρύνθηκε ο προηγούμενος. Χωρίς αιτιολογία, χωρίς σεβασμό στο έργο που επιτελέστηκε, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς διαφάνεια. Σε μια εποχή που οι έννοιες της αξιοκρατίας και της εμπιστοσύνης στους θεσμούς δοκιμάζονται, τέτοιες πρακτικές μόνο ζημιά κάνουν.

Προσωρινά μπορεί να εξυπηρετούν μικροπολιτικά σχέδια. Μα σε βάθος χρόνου, η αλαζονεία έχει τίμημα. Και το πληρώνουν τελικά οι πολίτες.