«Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη»
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο (*).
Εκρηκτικές διαστάσεις παίρνουν τα φαινόμενα βίας κατά γυναικών. Και βέβαια δεν περιμέναμε την κακοποίηση της γνωστής δικηγόρου από τον σύζυγό της – που πήρε τεράστιες διαστάσεις στα ΜΜΕ – για να αντιληφθούμε την επιδημία και την τραγικότητα, επειδή καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων, λιγότερο προβεβλημένων γεγονότων.
Γυναίκες της διπλανής πόρτας, απλές, καθημερινές γυναίκες, υπόκεινται σε βασανιστήρια από τους συζύγους τους ή τους συντρόφους τους – βασανιστήρια που αρκετές φορές οδηγούν και στον θάνατο. Από αυτή την άθλια κατάσταση δεν θα μπορούσε, δυστυχώς, να ξεφύγει και ο νομός Ηλείας. Κι εδώ τα φαινόμενα κακοποίησης είναι σχεδόν καθημερινά.
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία η προστασία του ανθρώπου,
είτε γυναίκας είτε άνδρα, θα πρέπει να είναι το πρώτιστο μέλημα.
Κι ενώ το κράτος έχει πάρει κάποια συγκεκριμένα μέτρα, βλέπουμε μια ανεξήγητη αδιαφορία από τις τοπικές αρχές, οι οποίες περιορίζονται, για την… πάταξη του φαινομένου, σε κάποιες ημερίδες όπου σκοπός τους είναι να… φωτογραφηθούν οι συμμετέχοντες και να προβληθούν στα social media. Κι εδώ, στο νομό Ηλείας, με προχειρότητα αντιμετωπίζεται το συγκεκριμένο θέμα.
Ξέρετε κάτι; Επειδή ζούμε σε μικρές, κλειστές κοινωνίες, το φαινόμενο είναι μεγαλύτερο. Πολλά είναι τα θύματα που δεν ανοίγουν το στόμα τους, πιεζόμενα από άτομα του στενού τους οικογενειακού περιβάλλοντος, αφού το “τι θα πει ο κόσμος” προέχει και της κακοποίησης και όλων των υπολοίπων.
H βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία.
Τελικά, για πόσο ακόμα θα εθελοτυφλούμε;
Γνωρίζετε ότι…
• Η πιο συχνή μορφή βίας προέρχεται από τον ερωτικό σύντροφο. Μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από το σύντροφό της.
• Οι μισές από τις γυναίκες θύματα ανθρωποκτονίας έχουν δολοφονηθεί από (νυν ή πρώην) σύζυγο ή σύντροφο.
• Μία στις πέντε γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού. ]
• Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία.
• 130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
• 2 εκατομμύρια κορίτσια ανά έτος κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
• Το 40-50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
• Το 55%-95% των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν το πρόβλημα