ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ: Ψυχραιμία & αισιοδοξία

Της Βάσως Σωτηροπούλου
Καθηγήτρια
Πρόεδρος Δ.Σ. Ανδραβίδας-Κυλλήνης

Τελευταίο διαγώνισμα προσομοίωσης στην Έκθεση Γ´Λυκείου. Απέναντί μου τα παιδιά (μου) απορροφημένα γράφουν ασταμάτητα. Κάθε λίγο ακούγεται κι ένας στεναγμός. Προιόν κούρασης;Άγχους; Αδημονίας να τελειώσουν; Όλα αυτά μαζί και πολλά ακόμη συναισθήματα ανάμεικτα,ανάκατα,αβέβαια.Οι Πανελλήνιες είναι προ των πυλών κι αυτή την πύλη πρέπει να τη διαβούν όσο γίνεται πιο ψύχραιμα. Τους έχω πει πολλές φορές-απαύγασμα της 24ετούς εμπειρίας μου στο χώρο της εκπαίδευσης-ότι οι εξετάσεις αυτές είναι δρόμος για όμορφα πράγματα που θα ανακαλύπτουν κάθε μέρα όντας φοιτητές και φοιτήτριες.

Δρόμος ανηφορικός και ολίγον κακοτράχαλος,δρόμος με στροφές και λακούβες,αλλά στο τέλος με απίστευτη θέα που σε αποζημιώνει. Τους έχω πει,επίσης,πώς η ουσιαστική γνώση επέρχεται στο Πανεπιστήμιο,αφού πια έχουν απαλλαγεί από τον βραχνά της παπαγαλίας και βαθμοθηρίας των εξετάσεων. Άλλωστε «είμαστε ο,τι έχουμε διαβάσει» κι αυτό είναι για μένα κάτι σαν αξίωμα που αν και παραγκωνίζει τη σημασία άλλων παραγόντων στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας,ωστόσο τονίζει τη σημασία της γνώσης σε έναν κόσμο-κι ένα εκπαιδευτικό σύστημα-που την υποτιμά. Πάντα πίστευα ότι οι νέοι δεν πρέπει να πηγαίνουν πάντα εκεί που πάνε οι πολλοί,ότι η «κοινή γνώμη» είναι ενίοτε μια παραπλανητική έννοια,ενώ η κριτική σκέψη και η γόνιμη αμφιβολία είναι όπλα αποτελεσματικά και εφόδια πολύτιμα.

Αυτά τα εφόδια θα τους βοηθήσει να τα αποκτήσουν η ακαδημαϊκή τους πορεία.Εκείνη η όμορφη πόρτα που ανοίγει μπροστα τους κι ένας άλλος κόσμος υπάρχει πίσω τους.Στο τέλος της διαδρομής βρίσκεται και η επίτευξη του στόχου. Μέχρι τον επόμενο! Τα παιδιά δίνουν Πανελλήνιες και ελπίζουν σε έναν καλύτερο κόσμο.Αγχώνονται και αγωνιούν,γιατί είναι η πρώτη μεγάλη δοκιμασία τους.Τα βλέπω απέναντί μου κουρασμένα,λίγο ατημέλητα,με τον καφέ συμπαραστάτη και τον μπικ στυλό να τρέχει πάνω στο χαρτί για να εξηγήσει πειστικά και τεκμηριωμένα τις ανησυχίες που προκύπτουν από την ευρεία αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης και τα ηθικοπνευματικά εφόδια του ατόμου για να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα. Θέλω πάρα πολύ να τους πω ότι κάθε χρόνο κι εγώ ξαναδίνω μαζί τους και νιώθω ό,τι νιώθουν. Είμαι όμως σίγουρη ότι το ξέρουν.

Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά!
Πάμε γερά!
Ο,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατους!