Ειλικρινά, τα έχω χαμένα. Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε αυτό τον τόπο, τον πανέμορφο τόπο που ακούει στο όνομα “Ηλεία”. Και που κάθε μέρα που περνάει “βουλιάζει” όλο και περισσότερο. Και που όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης. Διότι πολύ εύκολα μπορούμε να ρίχνουμε τις ευθύνες σε όλους τους άλλους, βγάζοντας “λάδι” τους εαυτούς μας. Και η μεγαλύτερή μας ευθύνη είναι ότι… ανεχόμαστε, ότι δεν μιλάμε, ότι κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο.
Μπορεί κάποιες φορές να γίνομαι πολύ σκληρός, ιδιαίτερα όταν αντί να βλέπω προβλήματα του νομού να λύνονται, να βλέπω τους αιρετούς να μοστράρουν τα πρόσωπά τους σε φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα και μάλιστα φωτογραφίες από διασκεδάσεις, όπως πρόσφατα με συγκεκριμένο αιρετό που “εξαφανισμένος” το προηγούμενο διάστημα ανέβασε φωτογραφία του, με την παρέα του, από κάποιο μαγαζί που διασκέδαζαν. [Έμαθα πώς εκείνο το βράδυ ο ίδιος και η παρέα του πέρασαν απ’ όλα τα νυχτερινά μαγαζιά μιας περιοχής, πίνοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες].
Είναι ο ίδιος που ως όφειλε δεν μίλησε για το πρόβλημα του νερού που αντιμετωπίζει η Βόρεια Ηλεία, δεν έχει μιλήσει για τα τόσα προβλήματα. Αυτό που κάνει είναι να μοστράρεται με κάτι υπουργούς και υπηρεσιακούς παράγοντες που όλο συζητούν τα προβλήματα αλλά ποτέ δεν τα λύνουν. Και δεν τους ενδιαφέρει να τα λύσουν παρά μόνο να δείχνονται στα social media, στις εφημερίδες, στα site. Και θυμώνω ακόμη περισσότερο αναλογιζόμενος ότι τα περισσότερα προβλήματα δεν είναι νέα, έρχονται από πολύ παλιά. Από την εποχή της δεκαετίας του ‘90, όταν ξεκινούσα την δημοσιογραφική μου πορεία στα τότε ηλεκτρονικά κι έντυπα Μέσα κι αποτελούσαν αυτά τα προβλήματα αντικείμενο συζητήσεων και ρεπορτάζ.
Σε αυτό το νομό, ποτέ από τους εκπροσώπους μας, δεν υπήρξε ένας σχεδιασμός. Μόνο ντουφεκιές στον αέρα! Και μπορεί παλιά οι εκπρόσωποί μας να ασχολούνταν μόνο με την επικράτηση του κόμματος που υποστήριζαν, σήμερα ασχολούνται με τα προσωπικά τους συμφέρονται, με το πως θα κατακτήσουν μεγαλύτερες θέσεις που σημαίνει και μεγαλύτερα προνόμια.
Στη ταινία ο “ΝΟΝΟΣ ΙΙ”, ο Αλ Πατσίνο λέει “πολιτική κι έγκλημα είναι το ίδιο πράγμα”. Γιατί έγκλημα είναι στην πολιτική όταν δεν ασχολείσαι με τις ανάγκες του κόσμου αλλά μόνο με τις δικές σου. Με την ματαιοδοξία σου, την όποια φιλοδοξία σου. Και μόλις προχθές έγραψα πως “στην πολιτική δεν υπάρχουν χάρες και ελεημοσύνες, υπάρχουν μόνο συμφέροντα”.
Περί εκκλησίας!
Την γνώμη μου για την εκκλησία την έχω εκφράσει δημόσια αρκετές φορές. [Προσέχετε, μιλάω για την εκκλησία και όχι για την θρησκεία). Η εκκλησία είναι ένας οργανισμός που εκμεταλλεύεται ανθρώπους ποικιλοτρόπως. Ένας οργανισμός όπου μαζεύει αρκετό χρήμα και τρομοκρατεί τους πιστούς με έναν Θεό εκδικητικό, αν περιπέσεις σε αμαρτία, έναν Θεό που θα σε στείλει στα καζάνια της κόλασης αν δεν ακολουθείς πιστά τα λεγόμενά της. Αυτά όπως εκφράζονται από παπάδες με χρυσά άμφια και καπέλα… με παπάδες που ζουν πολυτελή ζωή άσχετα εάν πολλοί από αυτούς που ευλογούν ζουν στα όρια ή κάτω από αυτά της φτώχεια. Με τις μερσεντές τους, τα φαγοπότια τους…
Αντιλαμβάνεστε βεβαίως σε ποιους αναφέρομαι.
Δεν θα κάνω κήρυγμα, απλά πάρτε τα παραπάνω ως εισαγωγή, σε ένα θέμα που προέκυψε τελευταία. Την ανοχή στο μπούλινγκ εργαζόμενης, την οποία τελικά μετά από 26 χρόνια υπηρεσίας την ώθησαν σε παραίτηση, ενώ οι πληροφορίες μιλούν για πίεση και σε άλλον εργαζόμενο. Και σε αυτά τα συμβάντα μπορεί να μην είναι άμεσα εμπλεκόμενος ιερέας, αλλά έχει την ηθική ευθύνη διότι ενώ γνωρίζει δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει τις δόλιες ενέργειες ανθρώπων που ο ίδιος διόρισε!!!!
Περί ενδοοικογενειακής βίας
Το φαινόμενο, δυστυχώς, υπάρχει κι εδώ. Αρκετά περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και στην Ηλεία είδαν το φως της δημοσιότητας. “Άντρες” μάγκες, μεγαλωμένοι σε φαλλοκρατούμενη κοινωνία και κυρίως οικογένεια, που την μαγκιά τους δείχνουν σε γυναίκες και σε παιδιά. Που δεν διστάζουν να σηκώσουν το χέρι, που δεν διστάζουν να τραυματίσουν ή και να φτάσουν σε δολοφονία, καταστρέφοντας την δική τους ζωή αλλά και των θυμάτων τους. Ειλικρινά, δεν ξέρω αυτό το φαινόμενο συν το άλλο της εγκληματικότητας των ανηλίκων, πως μπορούν να αντιμετωπιστούν. Τι πρέπει να γίνει, που συνεχώς παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις.
Ξεκαβάλα το καλάμι!
Στο παραπάνω, “περί εκκλησίας”, εμπλέκεται ένας αιρετός, που έχει τη θέση του αντιδημάρχου και νομίζει πώς… “έπιασε του παπά τα γένια”, σύμφωνα με μια λαϊκή ρήση. Έχει καβαλήσει το καλάμι, έχει γίνει περίγελος των συναδέλφων του, όπως οι ίδιοι με ενημέρωσαν, αλλά αυτός συνεχίζει το καβάλημα και πάει! Το “παιδάκι” απέκτησε εξουσία και το παίζει μέγας αιρετός και ο μάγκας που μπορεί να κάνει ότι θέλει, αφού έχει την ανοχή του ιερέα αλλά και του δημάρχου στον δήμο όπου εκλέχτηκε.
Νομίζει όμως…
Σαν κι αυτόν πέρασαν πολλοί και ξεχάστηκαν τόσο γρήγορα όσο γρήγορα εμφανίστηκαν στο προσκήνιο. Την ίδια μοίρα θα έχει, να το ξέρετε. Είναι η μοίρα των καβαλημένων!
Δεν θα συνεχίσω άλλο. Άλλωστε, στο επόμενο χρονικό διάστημα θα διαβάσετε πολλά από αυτά που συμβαίνουν και που κάποιοι διακαώς θέλουν να τα κρύβουν πίσω από τις… ιερές πόρτες!!!
Ο νοών νοείτω!!!