Το κείμενο που ακολουθεί το έγραψα πριν από ΣΑΡΑΝΤΑ (40) ΧΡΟΝΙΑ και το «επαναφέρω» για να επισημάνω (με ΘΥΜΟ και ΛΥΠΗ) ότι τούτη η Χώρα είναι (διαχρονικά) στο έλεος ΑΝΙΚΑΝΩΝ «ΑΡΧΟΝΤΩΝ» που δεν έχουν εμπεδώσει ότι πέρα από τα ερείπια της Φωτιάς (Σπίτια / ψυχική οδύνη) ζούμε την απόλυτη ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Το κείμενο δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2004: Είπαμε το φετεινό Καλοκαίρι να κυλήσει ήσυχο. Γαλήνιο και πολύ ευχάριστο για όλους μας – μια και το καλοκαίρι συνδυάζεται πάντοτε με τις ετήσιες διακοπές μας.
Να χαρούμε τη θάλασσα· να χαρούμε τον ήλιο· το εξοχικό μας σπίτι· το κόττερο (μπορεί να είναι και βάρκα)· τον γυμνισμό· το ουζάκι· την ηρεμία και την ξεκούραση, που για ένα ολόκληρο χρόνο (λόγω εργασίας) μας λείπει. Φαίνεται όμως ότι άλλες είναι οι βουλές και οι επιθυμίες αυτών που δεν Αγαπούν, δεν Σέβονται και δεν Τιμούν την ΕΛΛΑΔΑ.
Αυτών που κάθε χρόνο με πρόγραμμα και φανατισμό. Με αντεθνική συμπεριφορά. Με μίσος για την Ελλάδα προκαλούν τις πυρκαγιές. Στην Πεντέλη, στη Χαλκιδική, στην Πελοπόννησο και στα Νησιά. Κάθε χρόνο, ίδια εποχή ξαναρχίζει ο ίδιος πύρινος πόλεμος όντα που βάλθηκαν να ξεπαστρέψουν το πράσινο απ’ την ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΕΛΛΗΝΕΣ, ξυπνήστε.
Οι φωτιές ξανάρχισαν. Χθες η Πεντέλη. Αύριο η Πάτρα. Σε λίγο τα σπίτια μας και τα υπάρχοντά μας. Το βιος μας. Οι κόποι κι’ οι προσπάθειες μιας ολόκληρης ζωής. Αφυπνισθείτε. Οι φωτιές ξανάρχισαν. Και δυστυχώς θα συνεχισθούν. Κινδυνεύουμε. Και σεις και οι οικογένειές σας. Το αυτοκίνητό σας. Το εξοχικό σας σπίτι. Το κτήμα στο χωριό. Δεν ξέρω ποιοι κρύβονται πίσω απ’ αυτό το Εθνικό Έγκλημα. Άλλοι λένε για πυρομανείς. Άλλοι λένε για οικοπεδοφάγους. Άλλοι λένε για κύκλους ανωμαλίας. Κι’ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι πυρκαγιές είναι ενέργειες ξένων πρακτόρων. Αδιανόητα και παλαβά πράγματα όλα αυτά.
Εμείς, δεν θέλουμε να καταλάβουμε ούτε έχουμε διάθεση να δούμε τις φάτσες των εγκληματιών. Αλλά για ένα πράγμα πρέπει να είμαστε πλέον σίγουροι: ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Οι πυρκαγιές μας θίγουν καίρια. Σαν Έλληνες, σαν Οικογενειάρχες, σαν Πολίτες. Μας δημιουργούν Κοινωνική και Προσωπική ανασφάλεια. Μας οδηγούν στην αγανάκτηση και στο θυμό.
Στην πίκρα και στην απορία γι’ αυτά τα φαινόμενα που για τη δική μας εκτίμηση είναι εγκλήματα δολιοφθορέων, οικονομικών συμφερόντων ή ψυχασθενών. Αλλά όχι κι’ αυτή τη φορά. Αν συνεχισθούν οι πυρκαγιές θα σηκώσουμε κεφάλι. Και ως υπεύθυνοι Πολίτες της Ελλάδας μέσα σε μια νύχτα μπορούμε – και το θέλουμε – να γίνουμε μια Ψυχή και μια Καρδιά. Μια παλλόμενη δύναμη. Γιατί; Στόχος τους είναι να πυρπολήσουν και να καταστρέψουν την Ελπίδα. Τον Αγώνα. Την Βιοπάλη. Το τίμημα του Μόχθου. Το διαμελισμό της Οικογένειας. Τη φθορά των Ελληνικών Αξιών. Το κορμό της Ελλάδος θέλουν να κάψουν. Κι’ αυτός ο κορμός είμαστε εμείς.
Γι’ αυτό με την καμπάνα του σημερινού συναγερμού να ξυπνήσουμε. Να ενεργοποιηθούμε. Να ενώσουμε τις Ψυχές μας και να παλαίψουμε σαν ένας άνθρωπος στη μάχη των πυρκαγιών. Ναι, να βγούμε για μια ακόμη φορά στους δρόμους και να προτάξουμε τα στήθη στη λαίλαπα της πυρκαγιάς βροντοφωνάζοντας προς πάσα κατεύθυνση: «Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ».
Γιώργης ΤάΚη Δόξας