Το … “παραμύθι” των παραιτήσεων…

Η παραίτηση ενός αυτοδιοικητικού είναι ένα σημείο το οποίο θέλει ιδιαίτερη προσοχή από τους πολίτες, που εντέλει πρέπει να “βλέπουν” πίσω από την εικόνα.

Οταν κάποιος παραιτείται – κι αυτό αφορά όλους τους δήμους- παραιτείται γιατί δεν συμφωνεί με την πολιτική που εφαρμόζει η εκάστοτε δημοτική αρχή. Και είναι θεμιτό.
Αλλά όταν παραιτείται πρέπει να πηγαίνει σπίτι του και να δίνει την θέση του στον επόμενο. Διότι όταν κάποιος σέβεται τον πολίτη που τον ψήφισε, τότε θα σέβεται ότι και η εκλογή του έγινε γιατί συμμετείχε σε μία συγκεκριμένη παράταξη. Οταν αποχωρείς από αυτή δεν υπάρχει λόγος να διατηρείς καμία θέση που την εξασφάλισες ακριβώς από την υποστήριξη μερίδας πολιτών που, όπως προαναφέρθηκε, έγινε αυτή η υποστήριξη επειδή ανήκες κάπου συγκεκριμένα.

Ποτέ δεν έγινε κατανοητή η δικαιολογία, “παραιτούμε αλλά παραμένω ως ανεξάρτητος” κ.λ.π.

Οταν παραιτείσαι αυτομάτως χάνεις την την στήριξη αυτών που σε ψήφισαν, αν βέβαια τους σέβεσαι. Αν σέβεσαι τον εαυτό σου που κάποιοι άνθρωποι σε εμπιστεύτηκαν και σου έδωσαν το όποιο αξίωμα.

Δυστυχώς, για όλους αυτούς που το κάνουν σε όλους τους δήμους, δηλαδή ανεξαρτοποιούνται και μετά γίνονται πολέμιοι εναντίον αυτών που τους εμπιστεύτηκαν, δημιουργεί δυσλειτουργίες κι αφήνει υπονοούμενα περί… διαφόρων παρασκηνιακών συμφωνιών, στη βάση όχι το όφελος του πολίτη αλλά των προσωπικών ωφελειών.

Και μη χαίρονται κάποιοι, που σκοπός τους είναι να ξαναποκτήσουν την καρέκλα μετά το πέρασμά τους από άλλους… πολιτικούς σταθμούς, επειδή παραιτούνται σύμβουλοι αντίπαλων παρατάξεων!!!

Αυτά για τώρα…

επειδή η εικόνα δεν είναι αυτή που φαίνεται προς τα έξω, αλλά το παρασκηνιακό παιχνίδι που παίζεται και πάντα είναι εις βάρος των πολιτών!!!!!!