Γιατί υπάρχουν τόσοι μόνοι…

της Ιφιγένειας Θεοχαρίδη
Ψυχολόγος, MSc Σχολική ψυχολόγος,
MSc Διαταραχές άγχους και φοβίας

Σήμερα, τα πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα μας κάνουν να νιώθουμε ένα «χάσιμο», με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε ακριβώς ούτε ποιοι είμαστε ούτε τι θέλουμε και πού πάμε. Αυτή η αβεβαιότητα για τον εαυτό μας επεκτείνεται και στον κόσμο γύρω μας, τον οποίο συχνά δεν ξέρουμε πώς να προσεγγίσουμε, ακόμη και αν το θέλουμε.

Ας σκεφτούμε επίσης ότι, περισσότερο από κάθε άλλη, η εποχή μας όχι μόνο προσφέρει αλλά και απαιτεί κάποιες φορές την ενασχόληση με μοναχικές δραστηριότητες. Οι οποίες εντέλει απορροφούν ίσως το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μας, αν δεν τις διαχειριστούμε σωστά. Ας μην ξεχνάμε επίσης και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο πλέον μέσω διαδικτύου. Παρά τα τόσα πλεονεκτήματά της, μπορεί με την υπερβολική χρήση να μας οδηγήσει στην παραμέληση της άμεσης επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο λόγω της «ασφάλειας» που νιώθουμε πίσω από μια οθόνη.

Ως αποτέλεσμα, ο κόσμος έχει γεμίσει ανθρώπους που διψούν να συνδεθούν με τους γύρω τους, αλλά παράλληλα δεν ξέρουν ή ξεσυνήθισαν να το κάνουν. Συνειδητά ή υποσυνείδητα δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτή την κατάσταση, όχι μόνο διότι ο άνθρωπος δεν
είναι φτιαγμένος για να ζει μόνος του, αλλά διότι δεν τα έχουν βρει και με τον ίδιο τον εαυτό τους.

Και η συζήτηση γύρω από το μοναχικό… σώμα όλο και μεγαλώνει. Και αυτό γιατί η μοναξιά αφήνει τα σημάδια της πάνω μας. Οι ειδικοί λένε ότι οι μοναχικοί άνθρωποι αναρρώνουν πιο αργά, κρυώνουν περισσότερο, έχουν λάθος στάση σώματος, τρώνε πιο συχνά,
αναζητώντας στη γεύση την ευχαρίστηση που τους λείπει. Οι έρευνες δείχνουν επίσης ότι όσοι νιώθουν μοναξιά αναρρώνουν πιο δύσκολα από σοβαρές ασθένειες. Όπως όμως η απομόνωση επηρεάζει το σώμα, έτσι μπορεί να ανακουφιστεί και μέσω αυτού.
Το άγγιγμα, οι αγκαλιές, το μασάζ μειώνουν τη δυσάρεστη αίσθηση σε ανθρώπους που στερούνται οποιαδήποτε σωματική επαφή στην καθημερινότητά τους.

Το άγγιγμα δημιουργεί μια μορφή συναισθηματικού αναλγητικού.
Το μόνο που μας εμποδίζει ουσιαστικά να γνωρίσουμε τους γύρω μας είναι η έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοπεποίθησης. Διότι άπαξ και τα διαθέτουμε αυτά, γνωρίζουμε πως και οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι, άρα έχουν την ίδια ανάγκη με εμάς να συνδεθούν με τον
κόσμο γύρω τους. Γνωρίζουμε πως δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτε από κανέναν, άρα έχουμε το θάρρος να διεκδικήσουμε αυτή μας την ανάγκη.

Η έλλειψη χρόνου στις μέρες μας είναι βέβαια ένας παράγοντας που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, όμως εάν έχουμε χρόνο να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα και να παραπονεθούμε, τότε σίγουρα μπορούμε να βρούμε χρόνο και για τη λύση του. Στην τελική, σημασία έχει η οπτική μας γωνία και με τι θα επιλέξουμε να ασχοληθούμε, ενώ πάντα υπάρχουν και πρακτικές λύσεις για τη διαχείριση του χρόνου μας, φτάνει να τις αναζητήσουμε.

Κάποιος που έχει γνωρίσει τον εαυτό του και έχει μάθει να τον αγαπά και να τον εμπιστεύεται, δεν θα νιώσει μοναξιά. Αυτό βέβαια είναι κάτι που απαιτεί χρόνο και προσπάθεια διά βίου. Πρόκειται όμως για ένα ταξίδι που αξίζει τον κόπο, γιατί μπορεί να αποδειχθεί το πιο ωφέλιμο και ενδιαφέρον που θα κάνουμε ποτέ.

www.political.gr