Στους Αιγυπτιους (3500 – 2500 π.Χ.)
Το μακιγιάζ ήταν πολύ διαδεδομένο στην αιγυπτιακή κουλτούρα και όλοι ανεξαιρέτως (ακόμη και οι άντρες και τα παιδιά) έβαζαν ένα παχύ στρώμα μαύρης και πράσινης σκιάς γύρω από τα μάτια τους. Πίστευαν ότι το μακιγιάζ είχε μαγικές ιδιότητες και ότι τους προστάτευε από ασθένειες και ειδικά από εκείνες των ματιών όπως η επιπεφυκίτιδα. Και παρόλο που τα χρώματα αυτά περιείχαν άλατα μολύβδου, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ενίσχυαν το ανοσοποιητικό σύστημα των Αιγυπτίων αυξάνοντας την παραγωγή νιτρικού οξέως στο σώμα, σύμφωνα με το National Geographic. Το βρίσκετε ενδιαφέρον;
Στους Αρχαιους Ελληνες (800 – 500 π.Χ.)
Παρόλο που η σκέψη και μόνο του λεγόμενου “μονόφρυδου” μπορεί να κάνει τις γυναίκες του 21ου αιώνα να φρίττουν, στην Αρχαία Ελλάδα θεωρείτο σύμβολο ευφυίας και ομορφιάς. Στην πραγματικότητα, εάν τα φρύδια δεν έσμιγαν στο κέντρο οι γυναίκες κάλυπταν το κενό με το λεγόμενο μολύβι ‘κολ’ (ένα αρχαίο καλλυντικό από θειούχο μετάλλευμα) ή με καπνιά. Το βρίσκετε ενδιαφέρον;
Στους Μεσαιωνικους χρονους (500 – 1500 μ.Χ.)
Προχωρώντας με γρήγορες ταχύτητες στον 13ο αιώνα και στον Μεσαίωνα βλέπουμε πως τα φρύδια σχεδόν δεν υπήρχαν έτσι ώστε το μέτωπο να φαίνεται όσο πιο ψηλό γίνεται. Εάν βγάζοντας τα φρύδια δεν έμεναν ικανοποιημένες με το αποτέλεσμα, οι γυναίκες έβγαζαν και λίγα από τα μαλλιά στο μέτωπο για να μεγαλώσει το μέτωπο κι άλλο. Όλα αυτά δεν άρεσαν και πολύ στην εκκλησία η οποία τα θεωρούσε θανάσιμο αμάρτημα εκτός κι εάν τα έκανε μια γυναίκα “για να μην την υποτιμά ο άντρας της”. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στην Αναγεννηση (1300 – 1700)
Η πολιτιστική επανάσταση που ξεκίνησε κατά την Αναγέννηση επέφερε αλλαγές και στα πρότυπα της ομορφιάς, όπως ήταν φυσικό. Το ιδανικό ήταν ήταν ένα χυμώδες σώμα και μαλλιά πλούσια σε απόχρωση μελί προς το καστανό. Επειδή οι γυναίκες ήθελαν να έχουν ανοικτό δέρμα, χρησιμοποιούσαν διάφορα είδη πούδρας. Η μεγάλη διαφορά βέβαια με τις σημερινές πούδρες είναι ότι εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσαν υλικά από μόλυβδο και υδράργυρο. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη βικτωριανη εποχη (1837 – 1901)
Η Βικτωριανή εποχή ήταν η εποχή του κορσέ και μαζί με αυτό ήρθε η εμμονή με το πλούσιο στήθος και τη μικροσκοπική μέση. Σύμφωνα με τους ιστορικούς ο κορσές μείωνε τη λειτουργία των πνευμόνων κατά 20% και μετακινούσε τα εσωτερικά όργανα είτε πάνω είτε κάτω από τη μέση. Το περίφημο “κορίτσι του Γκίμπσον” (από σχέδια του εικονογράφου Charles Gibson) αποτέλεσε το πρότυπο στα 1900. Το πρότυπο αυτό στην ουσία ένα σχήμα σαν τον αριθμό ‘οκτώ’ και μαλλιά ψηλά και φουσκωτά. Όσο για το μακιγιάζ, όσο πιο λίγο είχε μια γυναίκα τόσο πιο σεμνή (και αγνή) ήταν. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στην δεκαετια του ’20
Αντίο κορσέδες. Η δεκαετία του ’20 ήταν πολύ απελευθερωτική για την ομορφιά και τη μόδα καθώς οι γυναίκες προτιμούσαν πιο ελεύθερα ρούχα και έντονο μακιγιάζ, ειδικά στα μάτια. Με την εμφάνιση του “compact makeup,” οι γυναίκες μπορούσαν να βάλουν το ρουζ τους, το κραγιόν τους και να είναι έτοιμες σε λίγα λεπτά. Το πιο δημοφιλές σχήμα στα χείλη ήταν εκείνο που έμπαινε κραγιόν στο πάνω χείλος σε σχήμα τόξου και πιο έντονο στο κάτω χείλος. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη δεκαετια του ’50
Με μια λέξη η ομορφιά τη δεκαετία του ’50 έπρεπε να είναι άψογη (όσες δουλειές κι εάν είχαν να κάνουν οι γυναίκες, το κραγιόν ήταν πάνω από όλα). Η μεταπολεμική αυτή εποχή έδωσε την ευκαιρία στις γυναίκες να ασχοληθούν με το μακιγιάζ περισσότερο από ότι τις προηγούμενες δεκαετίες, ειδικά από τη στιγμή που είχαν περισσότερες πλέον επιλογές. Η όλη διαδικασία περιελάμβανε πρώτα τη βάση, στη συνέχεια την πούδρα, τη μάσκαρα, το ρουζ και το κραγιόν. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη δεκαετια του ’60
Κατά τη δεκαετία του ’60 οι γυναίκες τόνισαν περισσότερο τις βλεφαρίδες τους. Ακολουθώντας το παράδειγμα του μοντέλου που έγινε την εποχή εκείνη ίνδαλμα, τη διάσημη Twiggy, οι γυναίκες ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν ψεύτικες βλεφαρίδες και στο πάνω και στο κάτω βλέφαρο και λευκό μολύβι στις εσωτερικές γωνίες του ματιού για να φαίνονται τα μάτια όσο το δυνατόν πιο μεγάλα. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη δεκαετια του ’70
Μαζί με την κοινωνική απελευθέρωση, όπως ήταν φυσικό, ήρθε κι η απελευθέρωση στα πρότυπα ομορφιάς. Οι Αφροαμερικανίδες συγκεκριμένα εγκατέλειψαν τα ίσια μαλλιά στα πρότυπα της λευκής ομορφιάς και υιοθέτησαν το φυσικό άφρο μαλλί. Καθώς εξαπλωνόταν το φεμινιστικό κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του ’70 οι γυναίκες έπαψαν να χρησιμοποιούν μέικ απ (και να ξυρίζονται) ενώ κάποιοι άντρες το χρησιμοποιήσαν για να ξεχωρίσουν, όπως ο David Bowie και ο Alice Cooper (ο οποίος είχε την δική του εταιρεία καλλυντικών, την Whiplash), σύμφωνα με το βιβλίο “Fashion Fads Through American History.” Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη δεκαετια του ’80
Ένα προϊόν ομορφιάς που ήταν απολύτως απαραίτητο τη δεκαετία του ’80 ήταν η λακ. Είτε τα είχατε περμανάντ, είτε αλογουρά, όσο πιο φουσκωτά τόσο καλύτερα. Τα φρύδια επίσης ήταν πιο πλούσια σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες, όπως άλλωστε καταλαβαίνουμε βλέποντας τη Brooke Shields σε χαρακτηριστικές φωτογραφίες της εποχής εκείνης. Όσο για το μακιγιάζ, τα ζυγωματικά βάφονταν έντονα καθώς και τα χείλη. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Στη δεκαετια του ’90
Τα πρότυπα ομορφιάς της δεκαετίας του ’90 χωρίζονταν ουσιαστικά σε δύο κατηγορίες: Το χυμώδες πρότυπο που διατηρούσε κάποια από τα στοιχεία των τάσεων της δεκαετίας του ’80 (όπως π.χ. η Cindy Crawford ή η Kelly Kapowski) ή το πιο ροκ στυλ. Η πιο χαρακτηριστική εκπρόσωπος του τελευταίου ήταν η Kate Moss μέσα από τις διαφημίσεις του Calvin Klein στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με το χλωμό δέρμα, το μουτζουρώμενο μολύβι στα μάτια, τα ατημέλητα μαλλιά και το ψηλόλιγνο παρουσιαστικό. Σας φάνηκε ενδιαφέρον;
Ο 21ος αιωνας
Σήμερα τα πρότυπα ομορφιάς τείνουν να επαναπροσδιόριζονται συνεχώς. Κάποιες φορές είμαστε μάρτυρες της επιστροφής παλαιότερων τάσεων, όπως τα πυκνότερα φρύδια που είδαμε τις τελευταίες δεκαετίες χάρη στο μοντέλο Cara Delevingne, ή τα πιο χυμώδη σώματα όπως εκείνο της Kim Kardashian τα οποία ήρθαν να αντικαταστήσουν τα αδύνατα μοντέλα των περιοδικών. Κάποιες άλλες φορές, παρατηρούμε μια τάση μηδενισμού των προτύπων ομορφιάς γενικότερα (selfie χωρίς μακιγιάζ, π.χ.)
Για εμάς, φαίνεται πως το πρότυπο ομορφιάς τείνει να γίνει πιο προσωπικό ζήτημα, με την έννοια του “όπως αρέσει στον καθένα”. Έτσι λοιπόν, είτε σας αρέσει το έντονο κόκκινο κραγιόν, είτε δεν θέλετε να φοράτε τίποτα εκτός από λίγο άχρωμο Liposan, μπορείτε να επιλέξετε αυτό που σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα και να το ακολουθήσετε με αυτοπεποίθηση. Σας φάνηκε ενδιαφέρον; Ακολουθήστε μας στο Pinterest.
Mom.me