Το σύνδρομο του βραστού βατράχου και οι σχολές στην Ηλεία

του Κώστα Διαμαντόπουλου

Ο βάτραχος όταν τοποθετηθεί σε νερό που θερμαίνεται σταδιακά προσπαθεί να προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες εξαντλώντας όλη του την ενέργεια. Όταν το νερό φτάσει στο σημείο βρασμού ο βάτραχος αδυνατεί να δραπετεύσει έχοντας στερέψει πλέον από δυνάμεις και πεθαίνει.

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει ο βραστός βάτραχος με την απώλεια των τμημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία;

Όταν επελέγη ως « όχημα » η Πάτρα (και όχι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου όπως προέβλεπε η μελέτη Πανούση) για την ένταξη στο χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης , ο « βάτραχος », η Ηλεία δηλαδή, προσαρμόστηκε αναγκαστικά σ’ ένα δυσμενές και αφιλόξενο περιβάλλον.

Όταν αργότερα χάθηκε το υψηλής ζήτησης τμήμα Πληροφορικής και ΜΜΕ, ο « βάτραχος », η Ηλεία δηλαδή, προσαρμόστηκε συνθηκολογώντας στο σχέδιο « Αθηνά » του τότε Υπουργού Αρβανιτόπουλου στη λογική « ΤΕΙ να ναι κι ό,τι να ναι » .

Όταν ανεστάλη η υλοποίηση της λειτουργίας του νομοθετημένου τμήματος ΤΕΦΑΑ, ο « βάτραχος », η Ηλεία δηλαδή, προσαρμόστηκε στις μεταβαλλόμενες συνθήκες περιοριζόμενη στη διεκδίκηση για τη διατήρηση των κεκτημένων.

Μόνο που τα δήθεν κεκτημένα χάθηκαν και ο « βάτραχος » εξαντλημένος πια αδυνατεί να αντιδράσει.

Εγκλωβίστηκε σε μια παγίδα μειωμένων προσδοκιών και απαιτήσεων, φθίνουσας απόδοσης με οικονομικούς όρου κι όταν χρειάστηκε να δώσει την ύστατη μάχη παραδόθηκε άνευ όρων.

Ο Κώστας Διαμαντόπουλος είναι Οδοντίατρος, εκπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας, πρώην Διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας.