Κανένας πολίτης δεν ευθύνεται για τα πρόσωπα που ψηφίζει εκτός και αν…

του Γιώργου Φάκου

Περίεργος λίγο ο τίτλος του άρθρου, που οφείλεται στη δημοσίευση ενός γνωστού που έγραψε ότι οι πολίτες φταίνε για τα πρόσωπα που εκλέγονται.

Κατά μία έννοια, αυτό είναι σωστό, αφού όλα αυτά τα πρόσωπα εκλέγονται με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, όπως είναι η ψήφος. Επομένως μόνο ως γελοιότητες χαρακτηρίζονται όταν διαβάζω περί… χούντας, από ανθρώπους που είτε δεν γνωρίζουν είτε σκοπίμως αποκρύπτουν τι είναι χούντα. Καταρχήν, χούντα σημαίνει να μην έχεις την ελευθερία να γράφεις και να διαβάζεις ότι θέλεις. Και όταν αυτά σου τα στερούν, τότε σου έχουν στερήσει την αξιοπρέπειά σου!

Αν διαφωνείς με αυτά που κάποιος πολιτικός ή μια κυβέρνηση κάνεις τον/την καταδικάζεις με τη ψήφο σου, ή βγαίνεις στους δρόμους να διαμαρτυρηθείς. Το να κάθεσαι πάνω από ένα πληκτρολόγιο να το παίξεις “επαναστάτης” και να γράφεις ότι αρλούμπα σου κατέβει στο κεφάλι, για να βγεις από την ανυπαρξία σου, ε τότε ποιος σοβαρός άνθρωπος να σε πάρει σοβαρά;

Οταν κάθεσαι πίσω από ένα πληκτρολόγιο και το μόνο που κάνεις είναι να καταδικάζεις το ένα ή το άλλο γιατί ο βουλευτής δεν σου αρέσει, ή δεν σου αρέσει ο δήμαρχος και δεν προτείνεις κάποια λύση, τότε είσαι δυο φορές ασόβαρος.
Υπάρχει βέβαια και η κατηγορία αυτών που βρίζουν ένα πολιτικό πρόσωπο διότι δεν τους εξυπηρέτησε σε κάτι προσωπικό. Και βγαίνουν στο facebook να εξαπολύσουν τον οχετό τους.

Νομίζω όμως ότι ξέφυγα λίγο από το βασικό άρθρο, οπότε ας ξαναεπιστρέψω…

Σε κάθε προεκλογική περίοδο, κάθε πολιτικός [όπου πολιτικός συμπεριλαμβάνω και τα αυτοδιοικητικά πρόσωπα] υπόσχεται διάφορα πράγματα. Ετσι, πείθει τον κόσμο ότι με την εκλογή του θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του -δεσμεύσεις που έχουν άμεση σχέση με την καλυτέρευση του επιπέδου της ζωής του. Σε αυτή την βάση δεν ευθύνεται ο πολίτης εάν διαψεύστηκαν οι ελπίδες του. Προεκλογικά, δεν μπορείς αυτό να το γνωρίζεις. Οταν όμως βλέπεις ότι οι ελπίδες που σου καλλιέργησε έντεχνα ο πολιτικός να διαψεύδονται, πας στη κάλπη, την επόμενη φορά,  και απλά τον “μαυρίζεις” εκλέγοντας έναν άλλον που κέρδισε την εμπιστοσύνη σου.

Σε ποια όμως περίπτωση ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο ο πολίτης; Θα γράψω ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου “Ομορφος Κόσμος” και θα καταλάβει ο αναγνώστης:

“Και να οι μεγάλες υποσχέσεις, να οι βαρύγδουπες δηλώσεις, να τα φιλικά χτυπήματα στη πλάτη και να βρίσκεσαι αργότερα στη θέση να φασκελώνεις και με τα δυο χέρια το πρόσωπό σου που πιάστηκες κότσος.
Μπορεί η μα@@κία να συγχωρείται τη πρώτη, άντε και τη δεύτερη φορά, την τρίτη όμως αναρωτιέσαι αν αυτή η μα@@κία που σε δέρνει είναι μια ίωση που σε χτυπάει κάθε φορά που έρχονται εκλογές. Γιατί μπορεί να λες “τι μα@@κας ήμουν που πίστεψα τα ψέματα που ο πολιτικός μου σέρβιρε”, αλλά να πηγαίνεις να τον ξαναψηφίζεις νιώθοντας τελικά όχι απλώς μα@@κας μα αρχιμα@@κας. Γιατί αγαπητοί μου φταίμε. Κάνεις τη μια φορά το μα@@κα, τον κάνεις δεύτερη, ε, την τρίτη φορά δεν τον κάνεις, είσαι μα@@κας”.

Υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα που έχουν ψηφιστεί κι εκλεγεί πάνω από 2-3 φορές. Οταν την πρώτη φορά αθέτησε τις υποσχέσεις του, όταν το μόνο που τον/την ενδιέφερε ήταν το δικό του/της βόλεμα, τότε πώς να κατηγορήσεις αυτόν ή αυτή, τη στιγμή που ο ψηφοφόρος τον/την εκλέγει επανειλημμένα; Αραγε, είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι αφού την πρώτη φορά αθέτησε τις υποσχέσεις του θα αλλάξει την δεύτερη ή τρίτη φορά που θα εκλεγεί; Σε αυτή την περίπτωση ο μοναδικός υπεύθυνος είναι ο πολίτης!!!

Πάμε και σε κάτι άλλο…

Είδα δημοσιεύσεις στο facebook κάποιων της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι εκθείαζαν την κυβέρνηση που έκλεισε τις σχολές στην Ηλεία, αφού τα τμήματα δεν πρέπει να είναι διασκορπισμένα. Και αναρωτιέμαι πόση επιτέλους μα@@κία δέρνει κάποιους [ως ανίατη ασθένεια] αφού ή δεν έχουν καταλάβει ή το αποκρύπτουν για να είναι αρεστοί στο κόμμα τους [τα νούμερα] ότι η… εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης άρχισε και τελείωσε μόνο στο νομό Ηλείας. Δηλαδή, οι ίδιοι χαίρονται που στέρησαν από το νομό κάτι που χρόνια είχε και το μετέφεραν αλλού;

Και να μας πουν αυτοί οι “τεράστιοι πολιτικοί εγκέφαλοι” τι έχει κερδίσει αυτός ο ταλαίπωρος νομός τα τελευταία 20 χρόνια; Για την κατάντια του οποίου την ευθύνη έχουν βουλευτές και δήμαρχοι; Να μου πει ένας, τι ενδιαφέρον έδειξαν οι προαναφερόμενοι πέρα της διατήρησης της πολιτικής/αυτοδιοικητικής καρέκλας τους και των όποιων προσωπικών τους συμφερόντων; Πρόσωπα που ψηφίζονται και πάλι και πάλι…

Κάποτε μου είπε κάποιος “γιατί γράφεις, αφού δεν καταλαβαίνουν;”.

Του απάντησα ότι θα γράφω όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου, όχι για να πείσω κάποιους αλλά για να τους προβληματίσω. Να σκεφτούν με βάση αυτά που βλέπουν γύρω τους και να μη πηγαίνουν με ελαφριά την καρδιά να ψηφίζουν ότι να ‘ναι, υποθηκεύοντας το δικό τους μέλλον και κυρίως των παιδιών τους.

Αυτά και καλό υπόλοιπο Κυριακής!