Ηθελε να κάνει κάτι παράτολμο προκειμένου να συγκεντρώσει πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας. Να μείνει στην ιστορία. Ο σεφ Γιώργος Σταθάκης προσπάθησε να ξεγελάσει το θάνατο με την ελπίδα να κερδίσει τη φήμη. Το τέλος του ήταν τραγικό

Δεν υπολόγισε τον κίνδυνο. Αψήφησε τον θάνατο. Η καλή ζωή που ζούσε δεν του ήταν αρκετή. ‘Ήθελε πολλά περισσότερα. Και έτσι τα έπαιξε όλα για όλα προκειμένου να κερδίσει φήμη και δόξα, προκειμένου το όνομά του να γραφτεί στην ιστορία. Και τελικά τα έχασε όλα. Μπορεί τον θάνατο να τον αψήφησε αλλά τη δύναμη της φύσης δεν τη νίκησε ποτέ κανείς. Ο σεφ Γιώργος Σταθάκης, μια ημέρα σαν σήμερα, έχασε τη ζωή του όταν αποφάσισε να κλειστεί σε ένα βαρέλι και να πέσει στους καταρράκτες του Νιαγάρα. Μια βουτιά, που όπως αποδείχθηκε, ήταν βουτιά θανάτου.

Οι ξακουστοί καταρράκτες του Νιαγάρα

Στη θέα τους στο κόβεται η ανάσα. Δεν είναι τόσο το ύψος τους όσο το πλάτος τους. Όσο πάει το μάτι σου βλέπεις ορμητικά νερά να πέφτουν με δύναμη και όλο αυτό να συνοδεύεται από έναν φοβερό ήχο.

Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα είναι στην ουσία ένα σύμπλεγμα καταρρακτών του ποταμού Νιαγάρα, στα σύνορα μεταξύ της Καναδικής επαρχίας του Οντάριο και της Αμερικανικής πολιτείας της Νέας Υόρκης. Βρίσκονται 27 χλμ βόρεια – βορειοδυτικά του Μπάφαλο και 75 μίλια (120 χλμ) Νότιο-νοτιοανατολικά του Τορόντο, μεταξύ των δύο πόλεων με το ίδιο όνομα, Ναϊάγκρα Φολς του Οντάριο και Ναϊάγκρα Φολς της Νέας Υόρκης.

Οι καταρράκτες του Νιαγάρα αποτελούνται από δύο μεγάλα τμήματα που χωρίζονται από το νησί Goat : οι καταρράκτες Horseshoe, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται στην Καναδική πλευρά των συνόρων, και των Americans Falls στην Αμερικανική πλευρά. Οι μικρότεροι Bridal Veil Falls βρίσκονται επίσης στην αμερικανική πλευρά, αλλά διαχωρίζονται από τους άλλους με το νησί Luna.

Οι καταρράκτες του Νιαγάρα σχηματίστηκαν όταν υποχώρησαν οι παγετώνες στο τέλος της περιόδου Wisconsin (τελευταία εποχή των πάγων), και το νερό από τις νεοσυσταθείσες Μεγάλες Λίμνες δημιούργησε ένα δρόμο μέσα από τους κρημνούς της περιοχής προς τον Ατλαντικό Ωκεανό. Περισσότερο από 168.000 m³ νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής.

Το 1969 καταρράκτες του Νιαγάρα σταμάτησαν να ρέουν μετά από 12.000 χρόνια συνεχόμενης ροής. Τότε ήταν που μια ομάδα μηχανικών του Αμερικάνικου στρατού βελτίωνε την υγιή ροή των καταρρακτών εκτρέποντας 273.000 λίτρα νερού του ποταμού του Νιαγάρα προς την καναδική μεριά των συνόρων. Έχτισαν ένα φράγμα 186 μέτρων στον ποταμό και μετατόπισαν ένα μεγάλο ποσοστό από πέτρες από τη βάση των καταρρακτών. Αυτό κράτησε για περίπου 6 μήνες. Στη συνέχεια οι ειδικοί ανατίναξαν το φράγμα που έφτιαξαν και η ροή στους καταρράκτες αποκαταστάθηκε.

Ο παράτολμος σεφ Γιώργος Σταθάκης

Αυτό, λοιπόν, το μέρος διάλεξε ο σεφ Γιώργος Σταθάκης, Έλληνας μετανάστης που ζούσε μόνιμα στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, για να βάλει σε εφαρμογή το παράτολμο σχέδιο του για να μείνει στην ιστορία. Αποφάσισε, λοιπόν, να πέσει στους καταρράκτες μέσα σε ένα ειδικά σχεδιασμένο βαρέλι από ξύλο και ατσάλι το οποίο έφτιαξε με τη βοήθεια φίλων του.

Οι ειδικοί τον είχαν προειδοποιήσει πως δε θα είχε καλή κατάληξη το όλο εγχείρημα γιατί το βαρέλι ήταν πολύ βαρύ καθώς ζύγιζε σχεδόν ένα τόνο! Ο ίδιος, ωστόσο, δεν άκουγε κανέναν και πίστευε, μάλιστα, πως με τα έσοδα που θα κέρδιζε από το όλο εγχείρημα θα μπορούσε να εκδώσει ένα βιβλίο πάνω στις μεταφυσικές εμπειρίες.

Τελικά, μια ημέρα σαν σήμερα, το επιχείρησε. Μπήκε μέσα στο βαρέλι, πήρε μαζί του το αγαπημένο του κατοικίδιο, μια χελώνα με το όνομα Sonny, δέθηκε πάνω σε ένα ειδικό στρώμα που υπήρχε στο εσωτερικό του βαρελιού προκειμένου να αποφύγει τους κραδασμούς από την πτώση, οι βοηθοί του κλειδώνουν το πορτάκι που υπήρχε και ρίχνουν στο κενό το βαρέλι. Η πτώση διήρκεσε μερικά δευτερόλεπτα και όλοι παρακολουθούσαν το θέαμα με κομμένη την ανάσα.

Ο Σταθάκης επέζησε της πτώσης, όμως ήταν άτυχος. Το βαρέλι «σφήνωσε» πίσω από τους καταρράκτες και έτσι ούτε οι βοηθοί του, ούτε κάποιος άλλος μπορούσε να τον βοηθήσει. Ο Έλληνας σε έπρεπε μόνος του να ανοίξει το ατσαλένιο πορτάκι ασφαλείας. Η μάχη ήταν άνιση. Προσπάθησε αλλά μετά από οκτώ ώρες οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν και τελικά πέθανε από ασφυξία.

Το βαρέλι είχε κλείσει καλά. Ελάχιστο ήταν το νερό που μπήκε μέσα. Ο Σταθάκης θα ζούσε αν είχε πάρει μαζί του μια δεύτερη φιάλη οξυγόνου. Είχε πει, ωστόσο, ότι δε θα του χρειαστεί. Η χελώνα του κατάφερε να βγει ζωντανή από αυτή την περιπέτεια. Σήμερα το βαρέλι του Σταθάκη είναι μέρος της έκθεσης Niagara Daredevil Exhibit. Οι γρατσουνιές στα τοιχώματα μαρτυρούν τη μάχη που έδωσε με τον θάνατο.

www.reader.gr