Εγραφα ένα άρθρο χθες στο οποίο αναφερόμουν στα social media αναφέροντας τα εξής:
“Ιδιαίτερα από τότε που τα social media εξελίχθηκαν σε πρώτο βαθμό κριτικής [τις περισσότερες κακοπροαίρετης] δόθηκε στον καθένα και στην κάθε μία το δικαίωμα να βγάζει τα εσώψυχά του/της. Είναι τα ίδια τα social media που καλλιέργησαν στους χρήστες μία ψευδαίσθηση παντογνωσίας και παντοδυναμίας. Και όπως έγραψε ο Βύρων Πολύδωρας στο “Περί Στεφάνου λόγος του Δημοσθένη”: “Οι τηλεθεατές [σ.σ. οι αναγνώστες των social media] χωρίς να το καταλαβαίνουν γίνονται θύματα κάποιων επιδέξιων υποβολέων γνώμης και υποκινητών, συχνά τόσο δυνατών, ώστε οι παλιοί, παραδοσιακοί προπαγανδιστές να μοιάζουν μπροστά τους σαν απλοί “τελάληδες” της αγοράς”.
Λίγη ώρα αργότερα διάβασα κείμενο κάποιου μέσω του οποίου καταφερόταν εναντίον του υποψήφιου δημάρχου Ηλιδας Δημήτρη Κωνσταντόπουλου και του αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού Νίκου Κοροβέση. Δύο αυτοδιοικητικών οι οποίοι προσέφεραν και προσφέρουν στο τόπο τα μέγιστα, ανάλογα με τις δυνατότητες που έχουν. Για παράδειγμα ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις επί χρόνια φιλανθρωπικές προσφορές του κ. Κωνσταντόπουλου ή ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις προσπάθειες του κ. Κοροβέση για την ανάδειξη του Πολιτισμού στο τόπο που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Και γιατί αυτές να μην αναφέρονται σε site ή άλλα δημοσιογραφικά μέσα; Και από πότε τα site ή άλλα μέσα χαρακτηρίζονται ως… επ’ αμοιβή δημοσιογραφικά μέσα όταν αναφέρονται σε αυτά; Επειδή δεν συντάσσονται με τις απόψεις κάποιων, ευτυχώς, λίγων περίεργων που θέλουν να παίξουν δικά τους παιχνίδια;
Η μικροψυχία κάποιων, δυστυχώς, δεν τους αφήνει να βλέπουν το καλό. Ψάχνουν επί μονίμως βάσεως το κακό, το οποίο πολλές φορές το δημιουργεί το ευφάνταστο, μικρό και ασήμαντο μυαλό τους. Κάποιοι που εμφανίστηκαν ξαφνικά τιμητές των πάντων, προσπαθώντας να πείσουν ότι μόνο αυτοί γνωρίζουν την αλήθεια και μόνο η δική τους αλήθεια είναι η πραγματική. Και όπως αυτοί χαρακτηρίζουν επ αμοιβή sait [δεν αναφέρθηκαν στο δικό μας] τότε με την ίδια ευκολία λέμε κι εμείς ότι αυτοί είναι πληρωμένοι κονδυλοφόροι που τους βάζουν να γράφουν όσα γράφουν.
Κάποιοι ας συνειδητοποιήσουν ότι είμαστε πολλά χρόνια στη δημοσιογραφία και γνωριζόμαστε πολύ καλά. Ας μη… “ξύνονται στη γκλίτσα του τσοπάνη”, κατά τη λαική έκφραση. Κι επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά τους προαναφερόμενους… πολύ καλύτερα από εκείνους που θέλουν να το παίξουν… παντογνώστες και τιμητές των πάντων.
Και όπως λέει ένα ρητό:
“Προσπάθησε να ανακαλύπτεις την αρετή που είναι συνήθως κρυμμένη. Να είσαι εξερευνητής των μαργαριταριών της αρετής στον απέραντο ωκεανό των ανθρώπων και όχι ρακοσυλλέκτης της κακίας στον σκουπιδοτενεκέ της ανθρώπινης αθλιότητας”.
Αυτά για τώρα…