Η πόλη έπαψε να υπάρχει… έπαψε να ζει…

Η πόλη δεν υπάρχει πια…

Δρόμοι “βομβαρδισμένοι”, κίνηση τις νύχτες από ελάχιστη έως καθόλου και μια υπόκωφη ηρεμία να επικρατεί.

“Ο κόσμος, όσοι βγαίνουν έξω, προτιμούν να πηγαίνουν σε άλλες πόλεις με πιο έντονη διασκέδαση”, μας είπε ιδιοκτήτης καφετέριας που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του.

“Τι να κάνει εδώ στην Αμαλιάδα ο κόσμος; Τι έχει αυτή η πόλη για να προσελκύσει επισκέπτες; Που να πάει κάποιος με το χάλι των δρόμων; Λακκούβες παντού, έσπασαν τα αυτοκίνητά τους οι άνθρωποι”.

Δυστυχώς, αυτή η πόλη έπαψε να έχει κάποιο σημείο αναφοράς.

“Κάποτε”, συνέχισε, “είχαμε τον ραδιοφωνικό σταθμό. Τον εγκατέλειψαν και αυτόν. Τώρα τον ακούν μόνο οι εργαζόμενοί του”.

Στο ερώτημα πώς βλέπει το μέλλον απαντάει αμέσως και χωρίς περιστροφές: “Μαύρο κι άραχνο. Αν δεν αλλάξουν τα πρόσωπα που διοικούν τίποτα καλό δεν θα υπάρξει. Η Αμαλιάδα θα σβήσει”.

Και αναρωτιέται: “Μα καλά, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τίποτα; Μόνο για να εισπράττουν ξέρουν;”.

Γιάννης Γεωργακόπουλος
Αντ/δρος Ε.Σ. Ηλιδας

Ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ηλιδας Γιάννης Γεωργακόπουλος, μιλώντας για την εμπορική δραστηριότητα της Αμαλιάδας, ανέφερε:

“Αλλαξαν την πόλη νομίζοντας ότι την έκαναν πιο ευρωπαική, με μεγάλα πεζοδρόμια, με μικρότερους δρόμους, με πλακοστρώσεις, με… με… με… με προγράμματα ευρωπαικά που θα μας πάνε μπροστά και τελικά τίποτα δεν πάει μπροστά. Οταν λέμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε ευρωπαική πόλη την φτιάχνουμε σε όλους τους τομείς. Τι άλλο μπορεί να γίνει για να προσελκύσει επισκέπτες; Σε μας το πρόβλημα είναι ότι είχαμε μια μεγάλη ρυμοτομημένη πόλη πολλή ωραία και με θέσεις πάρκινγκ κ.λ.π. και την έκαναν χειρότερη από τον Πύργο με τους στενούς του δρόμους και την έλλειψη πάρκινγκ. Αυτά δεν είναι ένδειξη πόλης που θα μπορέσει να φέρει κόσμο.

Για ποιο λόγο να φύγει κάποιος και να έρθει στην Αμαλιάδα από τη στιγμή που δεν έχει να βάλει κάπου το αυτοκίνητό του; Εδώ δεν μπορούν να παρκάρουν όσοι είναι από την Αμαλιάδα, θα έρθουν να παρκάρουν αυτοί που δεν είναι από την Αμαλιάδα;”

Σε άλλο σημείο της δήλωσής του τόνισε: 

“Κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει πρώτα να αφήσουμε τον πελάτη να έρθει στην πόλη -να του βρούνε τρόπο να έρθει στην πόλη. Να βρουν τρόπους να προσεγγίσουν και αυτούς που είναι στα χωριά της Πηνείας και πλέον πολύ δύσκολα έρχονται. Η λύση για παρκόμετρα δεν είναι η καλύτερη. Ετσι ανεβάζεις τα έσοδα του δήμου, δεν ανεβάζεις τα έσοδα των καταστημάτων. Τα έσοδα των καταστημάτων για να αυξηθούν πρέπει να έρθει στη πόλη ο πελάτης, να βρει κάπου να παρκάρει και να έρθει με την ησυχία του να δει, να ψωνίσει και να φύγει. Ετσι θα τονωθεί η αγορά της πόλης”.

-Υπάρχει κόσμος που να βγαίνει, να κοιτάει βιτρίνες, να ψωνίζει;

“Οχι, δεν βγαίνει. Μπαίνουν στο ιντερνέτ, ψάχνουν να βρουν την καλύτερη τιμή, ενώ κι εμείς εδώ έχουμε χαμηλές τιμές και μεγάλες προσφορές για όλα τα βαλάντια. Προσπαθούμε σαν καταστήματα για τα καλύτερο δυνατό, με γνώμονα την κατανόηση πάντα του καταναλωτικού κοινού.

Ομως, για να έρθει κάποιος σε μία πόλη πρέπει να τον προσελκύσεις κάπως. Ας θυμηθούμε τι συνέβη τα Χριστούγεννα: Υπήρχε λόγος να έρθει κάποιος στην Αμαλιάδα από την στιγμή που η Αμαλιάδα δεν έκανε κάτι να φέρει εδώ τον κόσμο; Η πόλη δεν έκανε καμία εκδήλωση, δεν είχαν την διάθεση να κάνουν κάτι. Γιατί λοιπόν να έρθει εδώ κάποιος; Να δει τις βιτρίνες μας που έχει ξαναδεί; Θυμάστε τον Πύργο;

Δεν με ενδιαφέρει που τα βρήκε ο δήμαρχος, αλλά έκανε; Εκανε θεματικό στου Ξυστρή; Εφερε κόσμο; Τους έφτιαξε ένα μεγάλο λούνα πάρκ και δύο καρουζέλ πάνω στην πλατεία. Εμείς τίποτα. Τους έβαλε 2-3 δέντρα; Οποια πλατεία είχε έβαζε δέντρο. Εμείς ένα είχαμε κι εκείνο βασανίστηκαν να το ετοιμάσουν. Αν ο δήμος δεν είχε λεφτά δεν με ενδιαφέρει. Να ψάξει να βρει.

Τότε γιατί ανέλαβαν; Μπορείς να μου φέρεις κόσμο στην πόλη; Αλλά πώς να τον φέρεις αν δεν τον προσελκύσεις; Ακόμα και ο στολισμός ήταν φτωχός. Τον ίδιο που είχαμε τόσα χρόνια τον ίδιο έχουμε και πάλι. Δεν γίνεται όλες οι άλλες πόλεις να κάνουν κάτι κι εμείς τίποτα. Ο πελάτης, κι αν θέλουν οι διοικούντες ας το καταλάβουν, θέλει να δει και κάτι πηγαίνοντας σε μία πόλη ή μένοντας στη πόλη”.

Οσο αφορά τους χώρους στάθμευσης ο κ. Γεωργακόπουλος αναρωτήθηκε αν είναι αδύνατον τόσα χρόνια να μην έχει βρεθεί μια λύση.

“Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε πάρκινγκ; Τότε, μερικά κομμάτια που τα κάναμε πλακόστρωτα ας τα ανοίξουν λίγο και να γίνουν λίγες θέσεις πάρκινγκ μετρημένες. Κάτι να γίνει επιτέλους. Εμείς σαν εμπορικός σύλλογος κάνουμε ότι μπορούμε για να βρεθεί μια λύση.

Να δούμε κι ένα άλλο θέμα με αυτά τα λεγόμενα ευρωπαικά προγράμματα. Η πόλη έχει γεμίσει σκόνη. Οπου και να πάμε όλο σκόνη. Οι δρόμοι είναι λες και βρισκόμαστε στην βομβαρδισμένη Ουκρανία. Ολο λένε ότι θα τους φτιάξουν, αλλά πότε;”