Μάθαμε να ζούμε στην μιζέρια;

Του Γιώργου Φάκου

Ρίχνοντας μια ματιά σε site πανελλαδικής εμβέλιας αμέσως διαπιστώνεις ότι η Ελλάδα “τρέχει” με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στη νέα εποχή. Αναπτυξιακά έργα σε όλη τη χώρα που σαφέστατα βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των πολιτών.

Πριν λίγο καιρό δήμαρχος της Ηλείας μου είπε: “Πήγα σε σύσκεψη στο υπουργείο Εσωτερικών με δημάρχους της Αττικής. Κι ενώ αυτοί ζητούσαν να φτιάξουν δρόμους και πλατείες, εγώ ζήτησα χρηματοδότηση για το νερό. Ξαφνικά ένας δήμαρχος γύρισε και με ρώτησε “καλά εσείς εκεί κάτω ακόμη με τέτοια τρέχετε;”.

Εγραψα παραπάνω ότι αναπτυξιακά έργα γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Εκτός από το Νομό Ηλείας. Λες και δεν ανήκει σε αυτή την χώρα αλλά είναι ένα μικρό, ανεξάρτητο κρατίδιο. Κι ας περιέχει την Αρχαία Ολυμπία και την Αρχαία Ηλιδα. Οι υποδομές σε αυτό το Νομό είναι σε εμβρυακή κατάσταση… ή διαλυμένες και παρά τις υποσχέσεις τίποτα δεν έχει γίνει.

Θα μου πει, φυσικά, κάποιος ότι θα γίνει ο δρόμος Πατρών-Πύργου. Ενα έργο που καθυστέρησε υπερβολικά πολύ και τώρα λένε πώς θα είναι έτοιμος το 2024. Περιμένουμε αν και είμαστε καχύποπτοι διότι πολύ παραμύθι φάγαμε γι’ αυτό τον δρόμο επί πάρα πολλά χρόνια.
Τι κι αν έχει “πάρει” εκατοντάδες ψυχές; Ολοι τους μόνο προεκλογικές υποσχέσεις που ξεχνιούνταν την επομένη των εκλογών.
Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος… ας ελπίσουμε το έργο να ολοκληρωθεί…

Φτάνει μόνο αυτό;

Φυσικά για να αναπτυχθεί αυτός ο τόπος χρειάζονται πολλά ακόμη να γίνουν. Ενας τόπος του οποίου πήραν τις σχολές, ο τομέας Υγεία υπολειτουργεί… κι ένα σωρό ακόμη που κάθε πολίτης τα βιώνει καθημερινά.
Οσο για τις μεγάλες πόλεις; Λακούβες, σκουπίδια… και γενικά μια αδιαφορία που αναρωτιέσαι εάν αυτοί που διοικούν δεν ζουν με τις οικογένειές τους εδώ.
Αραγε, τους αρέσει αυτό το χάλι; Νιώθουν υπερήφανοι;

Και οι βουλευτές;

Αναρωτιέσαι και για τον ρόλο των τοπικών βουλευτών. Αραγε υπάρχουν για να δημοσιεύουν ανούσια δελτία Τύπου με τις φωτογραφίες τους; Δεν ντρέπονται για την αυτοδιαφήμιση που κάνουν αναφέροντας όλο για συναντήσεις με υπουργούς, για την προώθηση ζητημάτων, που ποτέ δεν έχουν αποτέλεσμα;
Τελικά, είτε τους γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους είτε οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται και τόσο πολύ πέρα του να είναι δια παντός βουλευτές αδιαφορώντας εάν το κόμμα τους είναι κυβέρνηση ή όχι!

Και οι πολίτες;

Και μέσα σε όλα αυτά βλέπεις και τους πολίτες που στην πλειοψηφία δεν ασχολούνται με το επίπεδο της ζωής τους αλλά με το πως… θα δημοσιεύσουν την καλύτερη φωτογραφία τους στα social media αναμένοντας με αγωνία πόσα like θα πάρουν. Μια πλήρης αδιαφορία.

Μια αδιαφορία που έχει ως αποτέλεσμα να οδηγούμαστε στον πάτο του βαρελιού και να μην ενδιαφέρονται για τίποτα. Αντί να ξεσηκωθούν, να γράφουν σχόλια, να περιγράφουν την δραματική κατάσταση την οποία βιώνουν, ασχολούνται με το ανέβασμα των φωτογραφιών τους.
Τέτοια βλέπουν οι αυτοδιοικητικοί/πολιτικοί και χαμογελούν!

Πριν καιρό με ρώτησε κάποιος: “Μα γιατί γράφεις; Μήπως θα συγκινηθεί κανένας;”. Δεν ξέρω εάν κάποιος συγκινηθεί και αλλάξει τροπάριο. Αλίμονο όμως και αν δεν τα γράφεις. Ισως… ίσως κι ένας να αφυπνιστεί και θα είναι επιτυχία!