Ο Κρόνος ήταν ο ηγέτης της πρώτης γενεάς των Τιτάνων, των απογόνων της Γαίας και του Ουρανού. Αφότου νίκησε τον πατέρα του, τον Ουρανό, κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της μυθικής «χρυσής εποχής», έως ότου νικήθηκε από τον υιό του, Δία. Ο Κρόνος ήταν ο μικρότερος -σε ηλικία και δύναμη- από τους Τιτάνες, αλλά ο πιο πανούργος και ο πιο φιλόδοξος. Ανέτρεψε τον πατέρα του με τη βοήθεια της μητέρας του, αλλά, φοβούμενος πως θα έχει την ίδια μοίρα με τον προκάτοχό του, έτρωγε τα παιδιά του.
Η γυναίκα του και αδελφή του, Ρέα, έκρυψε το τελευταίο τους παιδί, τον Δία, και έδωσε στον Κρόνο μια φασκιωμένη πέτρα για να καταπιεί, αντί για το βρέφος. Ο Δίας, όταν μεγάλωσε, ελευθέρωσε και τα υπόλοιπα αδέλφια του, δίνοντας στον Κρόνο να πιει δηλητήριο. Στον πόλεμο που ακολούθησε μεταξύ των Τιτάνων και των Ολύμπιων θεών, την Τιτανομαχία, που κράτησε 10 ολόκληρα χρόνια, ο Κρόνος και οι Τιτάνες σύμμαχοί του νικήθηκαν και φυλακίστηκαν στα Τάρταρα. Κατά τη διάρκεια της «χρυσής εποχής», ο Κρόνος λατρευόταν ως θεότητα της εσοδείας και της συγκομιδής, ενώ επιτηρούσε την πρόοδο των ανθρώπων.
Απεικονιζόταν συνήθως με ένα κρυστάλλινο δρεπάνι, το οποίο χρησιμοποιούσε για να θερίζει τις σοδειές. Ήταν, ωστόσο, και το όπλο με το οποίο ευνούχισε και καθαίρεσε τον Ουρανό. Στην Αθήνα αλλά και στην αρχαία Ολυμπία ετελείτο προς τιμήν του εορτή, που ονομαζόταν «Κρόνια», τη 12η ημέρα του μήνα Εκατομβαιώνα.
Η ετυμολογία του ονόματος του Κρόνου δεν είναι εξακριβωμένη. Μπορεί να σημαίνει «κερασφόρος», ενώ κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το όνομα προέρχεται από τον αρχαίο ινδικό δαίμονα Kroni. Την Αλεξανδρινή Περίοδο αλλά και την εποχή της Αναγέννησης δόθηκε η εξήγηση της συγγένειας της λέξης «Κρόνος» (Cronos) με αυτήν του «Χρόνου» (Chronos).